ESPAÑA EN CRISIS ...
(1)
Η Ισπανία ακολουθεί το "αφήγημα" της "μοιραίας" Ελλάδας ...
Όμοια με τους Βουρβώνους οι οποίοι, κατά τον Ταλλεϋράνδο, «δεν ξέχασαν τίποτε και δεν έμαθαν τίποτε», οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες επέβαλλαν τελικά και στην Ισπανία το "αφήγημα" που το προηγούμενο της "μοιραίας" Ελλάδας τους δίδαξε ως μόνο κατάλληλο για την περίσταση: ορισμένα κράτη έζησαν πάνω από τις δυνατότητές τους και οφείλουν να προβούν σε μια δραστική δημοσιονομική προσαρμογή.
Ένα 24ωρο μετά τη συνεδρίαση του Ecofin που ενέκρινε την αναθεώρηση του δημοσιονομικού στόχου της Ισπανίας από το 8,9% του ΑΕΠ στο 6,3% φέτος (έναντι αρχικού στόχου 5,3%) και δρομολόγησε την
ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών, ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι ανακοίνωσε αυτοπροσώπως ένα πρόγραμμα λιτότητας, του οποίου μοναδικό «αναπτυξιακό» σκέλος, σε μια χώρα όπου ήδη η ανεργία αγγίζει το 25%, ήταν η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών...
Μικρή σημασία δείχνει να έχει το γεγονός ότι οι αγορές, στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των οποίων υποτίθεται πως αποβλέπουν τα νέα μέτρα, «επιβράβευσαν» την Ισπανία ανεβάζοντας ήδη την Πέμπτη τις αποδόσεις των ισπανικών τίτλων στο απαγορευτικό 6,5% - εφόσον κρίνουν πολύ λογικά ότι η αφαίρεση 65 δις. ευρώ από την οικονομία σε διάστημα δυόμιση ετών εγγυάται καταβύθιση στην ύφεση και άρα αποτυχία και ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους, ενώ η φυγή κεφαλαίων καταγράφει τους ταχύτερους ρυθμούς από τότε που άρχισαν να συγκεντρώνονται τα σχετικά στοιχεία το 1990.
Μικρή σημασία επίσης δείχνει να έχει το γεγονός ότι στο διάστημα 2001-2007 τα δημόσια έσοδα της Ισπανίας σημείωσαν αύξηση κατά 67% (παρακολουθώντας τη φούσκα της ιδιωτικής οικονομίας) και οι δαπάνες κατά 57% εξασφαλίζοντας πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, μέχρι που η κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς μετέτρεψε το δημοσιονομικό πλεόνασμα του 1,9% το 2007 σε έλλειμμα της τάξης του 11,2% σε δύο χρόνια.
Αμελητέας σημασίας επίσης κρίνεται το γεγονός ότι ακόμη και τον Απρίλιο του 2010 ο (Ισπανός) υπεύθυνος του ΔΝΤ για την αξιολόγηση των τραπεζικών ρίσκων Χοσέ Βινιάλς έκρινε το ισπανικό τραπεζικό σύστημα ως «θεμελιωδώς ισχυρό» και τις χρηματοδοτικές του ανάγκες «πολύ μικρές». Ότι το 2004 ο τότε κεντρικός τραπεζίτης της Ισπανίας (κατόπιν δε στέλεχος του ΔΝΤ και νυν της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών) Χάιμε Καρουάνα μείωσε, έπειτα από πιέσεις του τραπεζικού λόμπι και των Βρυξελλών τα απαιτούμενα αποθεματικά των τραπεζών από το 30% στο 15% του όλου ενεργητικού τους, με αποτέλεσμα η πιστωτική επέκταση, που ήδη έτρεχε με 14%, να εκτοξευθεί στο 27% το 2005 και στο 25% το 2006. Ότι από 45 περιπτώσεις ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που εξέτασε η Κομισιόν, στις 44 το ενεργητικό τους είχε υπερτιμηθεί από τις εθνικές εποπτικές αρχές και ότι η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή με τα δικά της stress tests έδωσε «πιστοποιητικό υγείας» σε τράπεζες, π.χ. του Βελγίου, της Ισπανίας και της Κύπρου, που έμελλε να «σκάσουν κανόνι»; Ότι ο επαιρόμενος ως πατέρας του «ισπανικού οικονομικού θαύματος» (καθότι υπουργός Οικονομικών την περίοδο 1996-2004) Ροδρίγο Ράτο προήχθη σε γενικό διευθυντή του ΔΝΤ, για να αναλάβει κατόπιν, μετά από ένα σύντομο πέρασμα στη Lazard, επικεφαλής της αμαρτωλής Bankia, υποστηρίζοντας τον Μάιο, λίγες μέρες πριν τη χρεωκοπία της, ότι η τράπεζα είναι «ρωμαλέα από την άποψη της ρευστότητας και της φερεγγυότητας».
Και προφανώς μηδαμινής σημασίας κρίνεται η πολιτική απαξίωση του Ραχόι, ο οποίος, έχοντας επαρκώς καταγγείλει τον αντιαναπτυξιακό «παραλογισμό» της αύξησης των έμμεσων φόρων, υποχρεώθηκε να εξαγγείλει την αύξηση του βασικού συντελεστή του ΦΠΑ από το 18% στο 21% και σύντομα θα καταπατήσει και την τελευταία εναπομείνασα εξαγγελία του στις εκλογές το περασμένου Νοεμβρίου, ότι θα διαφυλάξει τα ασφαλιστικά κεκτημένα. Την ίδια ώρα, 200.000 διαδηλωτές υποδέχονταν στη Μαδρίτη τους απεργούς ανθρακωρύχους των Αστουριών που πραγματοποίησαν πεζοπορία τετρακοσίων χιλιομέτρων, ενώ από απρόκλητη επίθεση των δυνάμεων καταστολής 76 άνθρωποι οδηγούνταν στο νοσοκομείο.
Αλλά δεν είναι ίσης αξίας η πολιτική ευστάθεια (και στην περίπτωση της Ισπανίας, και η εθνική συνοχή) όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν ότι τα μέτρα που ελήφθησαν στην Ισπανία δεν συμβαδίζουν με κάποιαν οικονομική λογική, υπηρετούν όμως ένα υπέρτερο αγαθό: την προετοιμασία του πολιτικού κλίματος στη Γερμανία για τους ευρωπαϊκούς συμβιβασμούς που θα χρειασθεί να υπάρξουν στην επόμενη στροφή του δρόμου...
14-7-2012
Του Κώστα Ράπτη
TO KEIMENO THΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ;
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=3158889&pg=2&OrderDir=
(2)
Το βράδυ της Τρίτης είχαν φτάσει στη Μαδρίτη οι 180 ηρωικοί ανθρακωρύχοι της «μαύρης πορείας», οι οποίοι είχαν διανύσει περπατώντας με τα πόδια (!) τα περίπου 400 χιλιόμετρα που χωρίζουν την ισπανική πρωτεύουσα από τα ανθρακωρυχεία στην Αστούριας. Συνοδευόμενοι από πολλές χιλιάδες διαδηλωτές που τους συμπαραστέκονταν ενθουσιωδώς, οι μαύρες φιγούρες με το φωτάκι στο κράνος δημιουργούσαν μια παράξενη, σχεδόν απόκοσμη ατμόσφαιρα καθώς περνούσαν έξω από την Μονκλόα, το ισπανικό πρωθυπουργικό μέγαρο.
«Πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος, αν δεν δοθεί λύση!» φώναζαν, υψώνοντας τις γροθιές τους. Οι ανθρακωρύχοι είχαν φτάσει στη Μαδρίτη αποφασισμένοι να υποχρεώσουν την κυβέρνηση Ραχόι να ανακαλέσει την απόφασή της να μη δώσει τα 190 εκατομμύρια ευρώ από ευρωπαϊκούς πόρους για τη διατήρηση στη ζωή των ισπανικών ανθρακωρυχείων, όπως έχει συμφωνηθεί από το 2010 για μια συνολική επιδότηση 350 εκατομμυρίων ευρώ.
Χωρίς τα χρήματα αυτά, τα ανθρακωρυχεία -έχουν απομείνει περίπου 40 στην Ισπανία- θα κλείσουν και 8.000 ανθρακωρύχοι θα βρεθούν στον δρόμο, καταδικάζοντας στην ανεργία και 30.000 άτομα ακόμη που ζουν άμεσα ή έμμεσα από τα ανθρακωρυχεία σε ζώνες της επαρχίας που δεν υπάρχει σχεδόν καμία δυνατότητα υποκατάστασης της οικονομικής δραστηριότητας των ορυχείων με κάτι άλλο.
Την Τετάρτη το πρωί δεκάδες χιλιάδες ανθρακωρύχοι, συγγενείς τους, συμπαραστάτες τους έφτασαν στη Μαδρίτη με 500 (!) λεωφορεία και ενώθηκαν με δεκάδες χιλιάδες Μαδριλένιους, οι οποίοι είναι οργισμένοι με την πολιτική λιτότητας του Ραχόι.
«Ραχόι, το μέλλον σου είναι πιο μαύρο από το κάρβουνο!» ήταν το πιο χαρακτηριστικό σύνθημά τους. «Αν η κυβέρνηση θέλει να μας κάνει να σωπάσουμε, εμείς που είμαστε οι πιο σκληρόπετσοι θα δείξουμε στους άλλους πώς μπορούμε να τελειώνουμε με όλα αυτά» είχε δηλώσει την Τρίτη το βράδυ στη γαλλική «Λε Μοντ» ο 48χρονος ανθρακωρύχος Ραμόν Πέρεθ.
Πολύ πιο εμπρηστικές ήταν οι δηλώσεις στην επίσης γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν» του Κάρλος Κασάδο, χειριστή μηχανήματος εξαγωγής άνθρακα: «Δεν μπορεί κανείς να σβήσει με μια γραμμή την ιστορία ενός ολόκληρου τομέα που έχει ζήσει γενιές Ισπανών. Οι ανθρακωρύχοι είναι αυτοί που ξεκίνησαν τους κυριότερους αγώνες. Θυμηθείτε τον εμφύλιο πόλεμο, άρχισε στην Αστούριας, στα βάθη του ορυχείου!» τόνισε μεταξύ άλλων.
Η αστυνομία χτύπησε, ως γνωστόν, τους ανθρακωρύχους έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας, τραυματίζοντας 75 άτομα. Οι «απώλειες» αυτές δεν πρόκειται να αναστείλουν τις μαχητικές κινητοποιήσεις τους. Το πιθανότερο είναι πως οι συγκρούσεις θα γίνουν σκληρότερες.
«Ο Ραχόι έχει απόλυτη πλειοψηφία, αλλά είδαμε σε άλλες χώρες ότι ακόμη και κυβερνήσεις με απόλυτη πλειοψηφία μπορεί να πέσουν γρήγορα» δήλωσε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου ο Φρανθίσκο Λόνγκο, καθηγητής σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Βαρκελώνης, έχοντας προφανώς κατά νου την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και πώς αυτή κατέρρευσε όταν άρχισε να υλοποιεί την πολιτική του Μνημονίου, παρά την άνετη, απόλυτη πλειοψηφία που είχε στη Βουλή.
Το βέβαιο είναι ότι και στην Ισπανία τελικά η δεξιά κυβέρνηση κινείται σε πλαίσιο Μνημονίου που επέβαλε η Γερμανία για να δοθούν τα ευρωπαϊκά χρήματα διάσωσης των ισπανικών τραπεζών. Απλώς η Μέρκελ έκανε στον ομοϊδεάτη της Ραχόι την παραχώρηση να μην επισημοποιηθεί το Μνημόνιο για να μην εξευτελιστεί τελείως ο Ισπανός πρωθυπουργός.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Η Δεξιά έκανε και εκεί... «κωλοτούμπα»
ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ είναι οι Ισπανοί με την ανενδοίαστη παραβίαση των θεμελιωδών προεκλογικών υποσχέσεων του ηγέτη της Δεξιάς Μαριάνο Ραχόι. Τα εντελώς αντίθετα από όσα διακήρυσσε προεκλογικά κάνει τώρα. Δεν θα αυξήσω τον ΦΠΑ, είχε υποσχεθεί, τον πήγε από το 18% στο 21%. Θα μειώσω τους φόρους, είχε υποσχεθεί, αλλά ταράζει τον κόσμο σε νέους φόρους, μειώνει τα κοινωνικά επιδόματα, άρχισε να «τσεκουρώνει» τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και πάει λέγοντας. Αυτό το έργο, άλλωστε, το έχουμε δει και στη χώρα μας και ξέρουμε πολύ καλά πώς θα εξελιχθεί στη συνέχεια. «Οι καταστάσεις άλλαξαν και πρέπει να προσαρμοστώ. Δεν υπάρχει χώρος για φαντασιώσεις ή πρόχειρες απερισκεψίες, δεν έχουμε επιλογή!» δήλωσε με πολιτικό θράσος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63684145
(Η εικονογράφηση του κειμένου της αναρτήσεως
- με εικόνες απο το World Wide Web -
γίνεται με ευθύνη του blogger: ''IVOS 2'')
(2)
Σε αναμμένα κάρβουνα ο Ραχόι
Εφιαλτική ημέρα για τη δεξιά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι, πρωθυπουργού της Ισπανίας, ήταν η Τετάρτη. Προηγήθηκε ο αυτοδιασυρμός του στο κοινοβούλιο της χώρας του: «Εμείς οι Ισπανοί δεν μπορούμε να επιλέξουμε αν θα κάνουμε ή δεν θα κάνουμε θυσίες. Δεν έχουμε αυτή την ελευθερία» ομολόγησε δημοσίως ενώπιον των βουλευτών. «Με τον πρόεδρο της κυβέρνησης να παραδέχεται ότι δεν υπάρχει για τη χώρα ελευθερία ούτε οικονομική ούτε της πολιτικής», δεν υφίσταται πλέον καμία αμφιβολία για την (άθλια) κατάσταση της Ισπανίας, έγραφε σοκαρισμένη η μεγαλύτερη εφημερίδα της Ιβηρικής, η «Ελ Παΐς», αναφερόμενη στα εξοντωτικά μέτρα λιτότητας που εξήγγειλε ο Μαριάνο Ραχόι και τα οποία παραβίαζαν όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις!Το βράδυ της Τρίτης είχαν φτάσει στη Μαδρίτη οι 180 ηρωικοί ανθρακωρύχοι της «μαύρης πορείας», οι οποίοι είχαν διανύσει περπατώντας με τα πόδια (!) τα περίπου 400 χιλιόμετρα που χωρίζουν την ισπανική πρωτεύουσα από τα ανθρακωρυχεία στην Αστούριας. Συνοδευόμενοι από πολλές χιλιάδες διαδηλωτές που τους συμπαραστέκονταν ενθουσιωδώς, οι μαύρες φιγούρες με το φωτάκι στο κράνος δημιουργούσαν μια παράξενη, σχεδόν απόκοσμη ατμόσφαιρα καθώς περνούσαν έξω από την Μονκλόα, το ισπανικό πρωθυπουργικό μέγαρο.
«Πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος, αν δεν δοθεί λύση!» φώναζαν, υψώνοντας τις γροθιές τους. Οι ανθρακωρύχοι είχαν φτάσει στη Μαδρίτη αποφασισμένοι να υποχρεώσουν την κυβέρνηση Ραχόι να ανακαλέσει την απόφασή της να μη δώσει τα 190 εκατομμύρια ευρώ από ευρωπαϊκούς πόρους για τη διατήρηση στη ζωή των ισπανικών ανθρακωρυχείων, όπως έχει συμφωνηθεί από το 2010 για μια συνολική επιδότηση 350 εκατομμυρίων ευρώ.
Χωρίς τα χρήματα αυτά, τα ανθρακωρυχεία -έχουν απομείνει περίπου 40 στην Ισπανία- θα κλείσουν και 8.000 ανθρακωρύχοι θα βρεθούν στον δρόμο, καταδικάζοντας στην ανεργία και 30.000 άτομα ακόμη που ζουν άμεσα ή έμμεσα από τα ανθρακωρυχεία σε ζώνες της επαρχίας που δεν υπάρχει σχεδόν καμία δυνατότητα υποκατάστασης της οικονομικής δραστηριότητας των ορυχείων με κάτι άλλο.
Την Τετάρτη το πρωί δεκάδες χιλιάδες ανθρακωρύχοι, συγγενείς τους, συμπαραστάτες τους έφτασαν στη Μαδρίτη με 500 (!) λεωφορεία και ενώθηκαν με δεκάδες χιλιάδες Μαδριλένιους, οι οποίοι είναι οργισμένοι με την πολιτική λιτότητας του Ραχόι.
«Ραχόι, το μέλλον σου είναι πιο μαύρο από το κάρβουνο!» ήταν το πιο χαρακτηριστικό σύνθημά τους. «Αν η κυβέρνηση θέλει να μας κάνει να σωπάσουμε, εμείς που είμαστε οι πιο σκληρόπετσοι θα δείξουμε στους άλλους πώς μπορούμε να τελειώνουμε με όλα αυτά» είχε δηλώσει την Τρίτη το βράδυ στη γαλλική «Λε Μοντ» ο 48χρονος ανθρακωρύχος Ραμόν Πέρεθ.
Πολύ πιο εμπρηστικές ήταν οι δηλώσεις στην επίσης γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν» του Κάρλος Κασάδο, χειριστή μηχανήματος εξαγωγής άνθρακα: «Δεν μπορεί κανείς να σβήσει με μια γραμμή την ιστορία ενός ολόκληρου τομέα που έχει ζήσει γενιές Ισπανών. Οι ανθρακωρύχοι είναι αυτοί που ξεκίνησαν τους κυριότερους αγώνες. Θυμηθείτε τον εμφύλιο πόλεμο, άρχισε στην Αστούριας, στα βάθη του ορυχείου!» τόνισε μεταξύ άλλων.
Η αστυνομία χτύπησε, ως γνωστόν, τους ανθρακωρύχους έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας, τραυματίζοντας 75 άτομα. Οι «απώλειες» αυτές δεν πρόκειται να αναστείλουν τις μαχητικές κινητοποιήσεις τους. Το πιθανότερο είναι πως οι συγκρούσεις θα γίνουν σκληρότερες.
«Ο Ραχόι έχει απόλυτη πλειοψηφία, αλλά είδαμε σε άλλες χώρες ότι ακόμη και κυβερνήσεις με απόλυτη πλειοψηφία μπορεί να πέσουν γρήγορα» δήλωσε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου ο Φρανθίσκο Λόνγκο, καθηγητής σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Βαρκελώνης, έχοντας προφανώς κατά νου την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και πώς αυτή κατέρρευσε όταν άρχισε να υλοποιεί την πολιτική του Μνημονίου, παρά την άνετη, απόλυτη πλειοψηφία που είχε στη Βουλή.
Το βέβαιο είναι ότι και στην Ισπανία τελικά η δεξιά κυβέρνηση κινείται σε πλαίσιο Μνημονίου που επέβαλε η Γερμανία για να δοθούν τα ευρωπαϊκά χρήματα διάσωσης των ισπανικών τραπεζών. Απλώς η Μέρκελ έκανε στον ομοϊδεάτη της Ραχόι την παραχώρηση να μην επισημοποιηθεί το Μνημόνιο για να μην εξευτελιστεί τελείως ο Ισπανός πρωθυπουργός.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Η Δεξιά έκανε και εκεί... «κωλοτούμπα»
ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ είναι οι Ισπανοί με την ανενδοίαστη παραβίαση των θεμελιωδών προεκλογικών υποσχέσεων του ηγέτη της Δεξιάς Μαριάνο Ραχόι. Τα εντελώς αντίθετα από όσα διακήρυσσε προεκλογικά κάνει τώρα. Δεν θα αυξήσω τον ΦΠΑ, είχε υποσχεθεί, τον πήγε από το 18% στο 21%. Θα μειώσω τους φόρους, είχε υποσχεθεί, αλλά ταράζει τον κόσμο σε νέους φόρους, μειώνει τα κοινωνικά επιδόματα, άρχισε να «τσεκουρώνει» τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και πάει λέγοντας. Αυτό το έργο, άλλωστε, το έχουμε δει και στη χώρα μας και ξέρουμε πολύ καλά πώς θα εξελιχθεί στη συνέχεια. «Οι καταστάσεις άλλαξαν και πρέπει να προσαρμοστώ. Δεν υπάρχει χώρος για φαντασιώσεις ή πρόχειρες απερισκεψίες, δεν έχουμε επιλογή!» δήλωσε με πολιτικό θράσος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63684145
(Η εικονογράφηση του κειμένου της αναρτήσεως
- με εικόνες απο το World Wide Web -
γίνεται με ευθύνη του blogger: ''IVOS 2'')