Για τη Γερμανία εξελίσσεται... υπέροχα (!) η κρίση

1.

Οι Γάλλοι άνεργοι ξεπέρασαν σε απόλυτο αριθμό τους Γερμανούς, 

ενώ ήταν σχεδόν οι μισοί το 2005. 

Ρεκόρ ανέργων στη Γαλλία, μείωση στη Γερμανία

Πανηγύριζε την Παρασκευή η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» στους τίτλους της: «Περισσότεροι Γάλλοι άνεργοι παρά Γερμανοί - Αποκλίνουν μεταξύ τους οι αγορές εργασίας των μεγαλύτερων χωρών του ευρώ» έγραφε.

Ανάλογου ύφους και οι επισημάνσεις στην ανάλυσή της: «Ενώ στη Γερμανία η απασχόληση αυξάνεται περαιτέρω, η Γαλλία βρίσκεται ενώπιον ενός νέου ρεκόρ ανεργίας. Τελευταία μάλιστα περισσότεροι Γάλλοι βρίσκονταν σε αναζήτηση θέσης εργασίας παρά Γερμανοί, αν και η Γερμανία αριθμεί περίπου 20 εκατομμύρια κατοίκους περισσότερους» υπογράμμιζε με έκδηλη ικανοποίηση. Από μαθηματική σκοπιά δεν έχει καθόλου άδικο.

Στις αρχές του 2005 υπήρχαν στη Γερμανία 5 εκατομμύρια άνεργοι. Την ίδια στιγμή στη Γαλλία οι άνεργοι ήταν σχεδόν οι μισοί - 2,7 εκατομμύρια για την ακρίβεια. Τον Ιανουάριο του 2013 οι άνεργοι είχαν αυξηθεί στη Γαλλία κατά σχεδόν μισό εκατομμύριο άτομα και ανέρχονταν σε 3.169.000 άτομα περίπου. Αντιθέτως, στη Γερμανία οι άνεργοι είχαν μειωθεί κατά σχεδόν δύο εκατομμύρια και στα τέλη Φεβρουαρίου του 2013 βρίσκονταν στα 3.156.000 άτομα - δηλαδή οριακά λιγότεροι σε απόλυτο αριθμό από τους Γάλλους ανέργους. Οντως εντυπωσιακό. Στην πραγματικότητα στο διάστημα 2005-2012 η γερμανική οικονομία αύξησε τις θέσεις εργασίας κατά 3,4 εκατομμύρια - από τα 38 εκατομμύρια που ήταν οι Γερμανοί εργαζόμενοι το 2005 αυξήθηκαν σε 41,4 εκατομμύρια εργαζομένους φέτος τον Ιανουάριο.

Σε εντελώς αντίθετη τροχιά κινείται η Γαλλία. Θεωρείται βέβαιο ότι αυτόν τον μήνα θα ξεπεράσει τα 3.190.000 ανέργους (από τα οποία απέχει μόλις 21.000 άτομα), που είναι ο μεγαλύτερος αριθμός Γάλλων ανέργων που έχει σημειωθεί ποτέ και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 1997. Η Γαλλία λοιπόν οδεύει προς νέο ρεκόρ ανεργίας, καθώς επί 21 συνεχείς μήνες οι άνεργοι αυξάνονται διαρκώς. Πάνω από τρία εκατομμύρια Γάλλοι άνεργοι και δεν κουνιέται φύλλο - και να σκεφθεί κανείς ότι ο Γάλλος πρόεδρος Ζορζ Πομπιντού, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, είχε πει μια φράση που πέρασε στην Ιστορία για το θέμα αυτό: «Αν ποτέ στη Γαλλία οι άνεργοι φτάσουν στο ένα εκατομμύριο, θα ξεσπάσει κοινωνική επανάσταση!». Αλλες εποχές, άλλες πολιτικές συνθήκες, άλλοι άνθρωποι...

Αξίζει πάντως να σημειώσουμε ότι και μέσα στην ίδια τη Γερμανία παρατηρούνται κραυγαλέες αντιθέσεις. Ο μέσος όρος ανεργίας στη Γερμανία είναι 7,4%. Στα κρατίδια της παλιάς Δυτικής Γερμανίας το ποσοστό αυτό είναι ακόμη χαμηλότερο και ανέρχεται στο 6,4%. Αντιθέτως, στα κρατίδια που αποτελούσαν μέχρι το 1990 το κράτος της Ανατολικής Γερμανίας, είκοσι και πλέον χρόνια μετά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών, το ποσοστό ανεργίας είναι σχεδόν... διπλάσιο (!) καθώς βρίσκεται στο 11,5%. Το ποσοστό αυτό ήταν οριακά υψηλότερο ακόμη και από το ποσοστό ανεργίας στην Ιταλία, πόσω μάλλον στη Γαλλία - και φυσικά πολύ υψηλότερο από εκείνα στις ΗΠΑ ή στη Βρετανία που κυμαίνονται ελαφρά κάτω από το 8%.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την τελευταία εξαετία η ανεργία έχει αυξηθεί σε όλες ανεξαιρέτως τις βιομηχανικές χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, Ολλανδία κ.λπ.) με μία και μοναδική εξαίρεση - τη Γερμανία! Το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί επίσης από το 2006 μέχρι το 2012 σε όλες τις βιομηχανικές χώρες ως ποσοστό του ΑΕΠ - αλλά με πολύ διαφορετικούς ρυθμούς. Πάνω από 40 εκατοστιαίες μονάδες στις ΗΠΑ, πάνω από 50 εκατοστιαίες μονάδες στην Ιαπωνία, 50 μονάδες στη Βρετανία και στην Ισπανία, 30 στη Γαλλία και πάει λέγοντας. Αντιθέτως, στη Γερμανία το δημόσιο χρέος μόλις και μετά βίας σημείωσε αύξηση που υπερβαίνει ελαφρά τις 10 εκατοστιαίες μονάδες. Αυτό σημαίνει βεβαίως ότι η θέση του Βερολίνου οικονομικά και πολιτικά ενισχύθηκε μεσούσης της θύελλας της κρίσης.

Το 2008, πριν ξεσπάσει η κρίση και αμέσως μετά την έναρξή της, το δημόσιο χρέος των βιομηχανικών κρατών ανερχόταν κατά μέσον όρο στο 80% του ΑΕΠ τους. Στα τέλη του 2012 όμως ξεπέρασε ο μέσος όρος το 110% του ΑΕΠ των χωρών αυτών, με την Ιαπωνία επικεφαλής με 235% (!) και τη Γερμανία στην ουρά, με περίπου 80% δημόσιο χρέος σε σύγκριση με το ΑΕΠ της. Αξίζει να επισημάνουμε και κάτι άλλο, το οποίο δείχνει πολύ χαρακτηριστικά την εντελώς διαφορετική πολιτική που μπορεί να ασκήσει μια χώρα για να προσπαθήσει να βγει από την κρίση. Η Τράπεζα της Αγγλίας έχει αγοράσει ομόλογα, έντοκα γραμμάτια και λοιπά χρεόγραφα που αντιστοιχούν στο 30% του δημόσιου χρέους της Βρετανίας. Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει χρεόγραφα που αντιστοιχούν στο... 2% όλο κι όλο του δημόσιου χρέους των κρατών της Ευρωζώνης! Τα λόγια περιττεύουν.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
''ΕΘΝΟΣ''
5-3-2013

2.

Γερμανία-Γαλλία: 

Το μεγαλύτερο «χάσμα» από τη γέννηση του ευρώ το 1999

Γερμανία εναντίον Γαλλίας, Ισπανίας, Ιταλίας στη σκιά της ύφεσης

Καθώς οι οικονομικές κεφαλές της ευρωζώνης συναντιούνται στις Βρυξέλλες παίζοντας τις «κουμπάρες» με τη χρεοκοπία της Κύπρου, αλλά και με τις παρατάσεις για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία αναφορικά με τα αποτυχημένα προγράμματα λιτότητας και τα πακέτα διάσωσης, τα οικονομικά στοιχεία για την ευρωζώνη έρχονται να τους θυμίσουν ότι η περιοχή είναι σε κακό δρόμο.

(Reuters) Η οικονομική δραστηριότητα του τομέα των υπηρεσιών έρχεται να δείξει ότι η συρρίκνωση συνεχίζεται ακάθεκτη και ακόμη χειρότερα διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία. Η τελευταία πλησιάζει όλο και περισσότερο την Ισπανία και την Ιταλία που τραβούν βαθύτερα στην ύφεση την περιοχή του ευρώ, με τη «βοήθεια» της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.

Ο δείκτης PMI υπηρεσιών της Γαλλίας βούτηξε ξανά το Φεβρουάριο, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη ύφεση από το Μάρτιο του 2009. Στην Ιταλία ο σχετικός δείκτης υποχώρησε με τη μεγαλύτερη ταχύτητα στο 43,6 από 43,9 τον Ιανουάριο. Αντίθετα ο αντίστοιχος δείκτης στη Γερμανία αναπτύχθηκε στο 54,7 (αν και υποχώρησε από το 55,7 του Ιανουαρίου).

Συνολικά στην ευρωζώνη ο σχετικός δείκτης έδειξε περαιτέρω σημάδια ύφεσης στο 47,9 από 48,6 τον Ιανουάριο. "Τους δυο πρώτους μήνες του 2013 έχουμε κατά κάποιο τρόπο απογοητευτεί από την πρόοδο της ευρωζώνης. Ο PMI το επιβεβαιώνει ξανά", δήλωσε η Βικτόρια Κλάρκ, οικονομολόγος στην Investec στο Λονδίνο.

 Διευρύνεται η "ψαλίδα"

Το χάσμα ανάμεσα στις δυο μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης, τη Γερμανία και τη Γαλλίας είναι το υψηλότερο που έχει καταγραφεί από τη έλευση του ευρώ το 1999, σημειώνει το Reuters.

«Οι προοπτικές [...] φαίνεται να εξαρτώνται σημαντικά από το αν η Γερμανία θα συνεχίσει να επεκτείνεται ώστε να αντισταθμίζει την αδυναμία σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία», σχολίασε ο επικεφαλής οικονομολόγος του Markit Κρις Γουίλιαμσον.

Σε ό,τι αφορά τις λιανικές πωλήσεις, σημείωσαν τον Ιανουάριο τη μεγαλύτερη αύξηση από το Δεκέμβριο οτυ 2009 (1,2%). Στη Γερμανία, οι πωλήσεις στο λιανεμπόριο αυξήθηκαν κατά 3,1%.

Αυτό έδωσε μια ανάσα στις μετοχές και χαλάρωσε κάπως το ευρώ που υποχωρούσε, μετά από μια σειρά δηλώσεων αξιωματούχων που προκάλεσαν κάποιες πιέσεις. Στην αγορά συναλλάγματος το ευρώ έναντι του δολαρίου σημειώνει οριακή άνοδο σε ποσοστό 0,08% και διαμορφώνεται στα 1,3035 δολάρια.

Η χαρακτηριστικότερη δήλωση ήρθε από τον Kraemer του οίκου αξιολόγησης S&P, ο οποίος τόνισε ότι «οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να σώσουν την κατάσταση και απλά κερδίζουν χρόνο».

(1) Κατά κεφαλήν ΑΕΠ - (2) Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών 

Το χάσμα της Γερμανίας και του δόγματος των περικοπών δαπανών και της λιτότητας καταγράφεται ανάγλυφα σε δυο διαγράμματα που δείχνουν πώς κερδίζει η μια μεριά εις βάρος της άλλης, η γερμανική οικονομία εις βάρος των υπολοίπων, προκαλώντας έντονες διαμάχες τόσο στους κόλπους της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όσο και στο εσωτερικό της γερμανικής ελίτ .

Στο ένα διάγραμμα (1) φαίνεται η πορεία του πραγματικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ που παραμένει στάσιμο με πτωτική πορεία (έως βύθιση στην Ελλάδα) παρά τον «στενό κορσέ» και τα «κουρέματα». Η Γερμανία είναι αυτή που «κοιτά» προς τα πάνω, ενώ οι υπόλοιποι «κοιτούν» προς τα κάτω.

Παρόμοια στο άλλο διάγραμμα (2) αποτυπώνεται η «ψαλίδα» του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που καταδεικνύει τα κέρδη στις γερμανικές εμπορικές συναλλαγές εις βάρος των υπολοίπων οικονομιών, όπως καταγράφονται ως πλεόνασμα και έλλειμμα, αντίστοιχα.

k.sarris@eleftherotypia.net

Πηγή

http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=348338