Pax Germanica στην Ευρωζώνη;

Η προεδρική κυβέρνηση Λέτα στην Ιταλία που συγκροτεί ο Ναπολιτάνο διασφαλίζει μια ολιγόμηνη παράταση στη γραμμή Μόντι. Ετσι με υψηλό εσωτερικό κόστος, τη συνθλιβή και θρυμματισμό της Κεντροαριστεράς και την ανάδειξη του δίπολου Μπερλουσκόνι Γκρίγιο, η Μέρκελ απαλλάσσεται από την απειλή μιας παρατεταμένης ακυβερνησίας στην Ιταλία. Με δεδομένο το βραχυκύκλωμα του Ολάντ στη Γαλλία - που το ανάδειξαν χθες τόσο η εφημερίδα Μοντ σε δισέλιδο αφιέρωμα όσο και το πρακτορείο Reuters σε ανάλυσή του- - και την ακινησία σε βαθμό σήψης του Ραχόι στη Μαδρίτη, όλα δείχνουν ότι δεν θα υπάρξει δυσάρεστη έκπληξη για την καγκελάριο μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Μπροστά στην τρίτη θητεία της στην Καγκελαρία η Μέρκελ βρίσκεται μακράν του να ανησυχεί για την πολιτική επιβίωση των Φιλελευθέρων ή ακόμη και για το ενδεχόμενο εισόδου στην Ομοσπονδιακή Βουλή της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» που ζητά επιστροφή στο μάρκο, έχει την ηρεμία μιας νύφης που την διεκδικούν πολλοί μνηστήρες:
Πρώτος και καλύτερος ο υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών Στάινμπρουκ με το κόμμα του συρρικνωμένο στο 22%, που δεν προσδοκά κάτι καλύτερο από την επιστροφή στη θέση του υπουργού Οικονομικών που κατείχε στην πρώτη κυβέρνηση Μέρκελ την περίοδο 2005-2009. Τον νέο Μεγάλο Συνασπισμό υπέδειξε και σαν καλύτερη λύση για το κόμμα του άλλωστε και ο πρώην καγκελάριος Σρέντερ όταν πριν από μερικές βδομάδες έπλεξε το εγκώμιο της Μέρκελ.
Δεύτεροι οι Πράσινοι, η πλειοψηφία της εκλογικής βάσης των οποίων σύμφωνα με χθεσινή δημοσκόπηση τάσσεται υπέρ της συνεργασίας σε ομοσπονδιακό επίπεδο με τους Χριστιανοδημοκράτες. Από ό,τι φαίνεται ο τακτικός ελιγμός της Μέρκελ που πριν από τρία χρόνια δεσμεύθηκε τη σταδιακή εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας αποδίδει έστω και καθυστερημένα καρπούς.
Τα παραπάνω έχουν βαρύνουσα σημασία εντός και εκτός συνόρων: Δείχνουν ότι Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι μπορούν να διαμορφώσουν μια συναινετική ευρείας βάσης και αποδοχής ευρωπαϊκή στρατηγική, με τους Φιλελεύθερους και την Εναλλακτική να συγκρούονται για την ψήφο των ευρωσκεπτικιστών και την Αριστερά να ευαγγελίζεται την Ευρώπη των εργαζομένων.
Μια κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών- Σοσιαλδημοκρατών και ακόμη περισσότερο μια τρικομματική με τη συμμετοχή των Πρασίνων θα είναι επί της ουσίας μια κυβέρνηση σχεδόν εθνικής ενότητας, ένας πολύ πιο σκληρός συνομιλητής για τους εταίρους της Γερμανίας στην Ευρωζώνη από ό,τι ο παραπαίων σήμερα κυβερνητικός συνασπισμός.
Μια προσεκτική ματιά στην εξέλιξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής της Γερμανίας από το 1990 αναδεικνύει τη γραμμή Μέρκελ στην Κρίση της Ευρωζώνης περισσότερο ως μετεξέλιξη και συνέχεια παρά ως τομή.
Αναδρομικά τόσο η ομιλία Φίσερ την Ανοιξη του 2000 στο Πανεπιστήμιο Χούμπολντ όσο και η σκληρή στάση του Σρέντερ απέναντι στον Σιράκ τον Δεκέμβριο του 2000 στη Σύνοδο Κορυφής της Νίκαιας ήταν το πρώτο δείγμα γραφής μιας Γερμανίας απαλλαγμένης από τα ταμπού και τις αναστολές της μεταπολεμικής εποχής που διεκδικούσε ανοικτά πλέον την γερμανική Ευρώπη.
Τότε το Βερολίνο στραπατσάρισε έως ακύρωσε τη Γαλλική Προεδρία στο δεύτερο εξάμηνο του 2000, με την πρόταση για Ευρωπαϊκό Σύνταγμα την Ανοιξη, ενώ στο τέλος της ίδιας χρονιάς ο Σρέντερ έδινε σκληρή μάχη για να αποτυπωθεί η ισχύς της χώρας του στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Η Γερμανία που ξέραμε έφυγε μαζί με τον Κολ, με την εθνικοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής της χώρας να πιστώνεται ή να χρεώνεται στον Σρέντερ, ο οποίος οκτώ χρόνια μετά δίνει εύσημα συνέχειας στη διάδοχό του.

Σκληρός συνομιλητής
Μια κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών και ακόμη περισσότερο μια τρικομματική με τη συμμετοχή των Πρασίνων θα είναι επί της ουσίας μια κυβέρνηση σχεδόν εθνικής ενότητας, ένας πολύ πιο σκληρός συνομιλητής για τους εταίρους της Γερμανίας στην Ευρωζώνη, από ό,τι ο παραπαίων σήμερα κυβερνητικός συνασπισμός.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
 www.imerisia.gr 
25-4-2013



ΣΧΕΤΙΚΑ

1.

KAI KONRAD-Σύμβουλος του Σόιμπλε: 

Το ευρώ έχει το πολύ 5 χρόνια ζωής

''Θάβει'' το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, στενός συνεργάτης της Μέρκελ, ένας από τους οικονομικούς συμβούλους της γερμανικής κυβέρνησης. Ο Kai Konrad προέβλεψε ότι το ευρώ το πολύ να αντέξει άλλα πέντε χρόνια καθώς έχει «περιορισμένη πιθανότητα επιβίωσης».

Ο Δρ Konrad, που πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου που συμβουλεύει τον Β. Σόιμπλε τόνισε: «Η Ευρώπη είναι σημαντική για μένα. Το ευρώ όχι. Και θα έδινα στο ευρώ μικρή πιθανότητα επιβίωσης».

Ερωτηθείς εάν πιστεύει ότι το ενιαίο νόμισμα θα διαρκέσει άλλα πέντε χρόνια, ο οικονομολόγος είπε: «Είναι δύσκολο να καθοριστεί συγκεκριμένο διάστημα, δεδομένου ότι εξαρτάται από τόσους πολλούς παράγοντες. Ωστόσο, τα πέντε χρόνια ακούγονται ρεαλιστικά».

Υπενθυμίζεται ότι η επίσημη γερμανική θέση για το ευρώ είναι ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια για να επιβιώσει.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26517&subid=2&pubid=113032019

2.

«ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ» Η ΕΚΤ 

Μέρκελ:

 Γερμανικό «όχι» σε κοινό σύστημα εγγύησης καταθέσεων

H Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, φοβάται ότι ένα τέτοιο σύστημα θα αναγκάσει τους Γερμανούς φορολογούμενους να πληρώνουν τα λάθη που έγιναν σε τράπεζες άλλων χωρών της ευρωζώνης.

Μιλώντας στη Δρέσδη, η Mέρκελ επανέλαβε την άποψη της κεντροδεξιάς κυβέρνησής της ότι στο μέλλον οι μέτοχοι μιας τράπεζας θα πρέπει επίσης να υφίστανται απώλειες σε περίπτωση που η χώρα τους χρειαστεί να υπαχθεί σε κάποιο πρόγραμμα διάσωσης.

Οι πλούσιοι καταθέτες κυπριακών τραπεζών αναγκάστηκαν να υποστούν απώλειες στο πλαίσιο της πρόσφατης διάσωσης της Κύπρου.

Σε ότι αφορά τα επιτόκια, η Mέρκελ εξέφρασε την άποψη ότι η αποκλίνουσες οικονομικές εξελίξεις εντός της ευρωζώνης φέρνουν σε δύσκολη θέση την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

«Η ΕΚΤ βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, το ΕΚΤ θα έπρεπε προς το παρόν να αυξήσει λίγο τα επιτόκια, αλλά για τις άλλες χώρες πρέπει να κάνει ακόμα περισσότερα για να διοχετεύσει ρευστότητα», είπε η Καγκελάριος σε τραπεζικό συνέδριο.

Πρόκειται για μία ασυνήθιστη παρέμβαση της Μέρκελ που συνήθως αποφεύγει να σχολιάσει την πολιτική της ΕΚΤ.

Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, δήλωσε ότι η γερμανική κυβέρνηση αναθεωρεί προς τα πάνω την πρόβλεψή της για την ανάπτυξη της χώρας το 2013, στο 0,5% από 0,4% προηγουμένως. Η πρόβλεψη για την ανάπτυξη του 2014 παραμένει σταθερή στα 1,6%.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26517&subid=2&pubid=113032687

3.

Στο μυαλό της Αγκελα Μέρκελ

Αποκαλυπτικό δημοσίευμα της ''Wall Street Journal''

Στη στρατηγική που έχει χαράξει για την Ευρώπη θα επιμείνει η καγκελάριος Μέρκελ και στην επόμενη θητεία της, σύμφωνα με τη Wall Street Journal. Σε χθεσινό εκτενές άρθρο, η αμερικανική εφημερίδα χρησιμοποιεί το περιεχόμενο συνεντεύξεων με 17 κορυφαίους Ευρωπαίους αξιωματούχους για να αναλύσει την προσέγγιση της γερμανικής κυβέρνησης. Συμπεραίνει ότι αυτή βασίζεται στη διάθεση σταθερής βελτίωσης της συνεργασίας και όχι στην άμεση εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε κοινοτικά όργανα. Όσο για τους διπλωματικούς χειρισμούς της, η Μέρκελ επιχειρεί πάντα να υποβαθμίζει τον ηγετικό ρόλο της Γερμανίας στο προσκήνιο, δρώντας κατά κύριο λόγο παρασκηνιακά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρει η WSJ είναι το τηλεφώνημα «από τον απεγνωσμένο πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη», ο οποίος «παρακάλεσε για περισσότερη αλληλεγγύη, λίγο πριν από την απόρριψη της συμφωνίας διάσωσης της Κύπρου από το κυπριακό Κοινοβούλιο». Η απάντηση της καγκελαρίου ήταν: «Δεν θα διαπραγματευτώ μαζί σου - Πρέπει να μιλήσεις με την τρόικα». Η αμερικανική εφημερίδα επισημαίνει, όμως, ότι «όσο προσεκτικά και αν κινείται η καγκελάριος, η ισχύς της Γερμανίας προκαλεί εντάσεις, και πολλοί Έλληνες ή Ισπανοί χρεώνουν στις εντολές του Βερολίνου τη μετατροπή των κρίσεων χρέους σε πρωτόγνωρες υφέσεις».
Η καγκελάριος πολιτεύεται, βέβαια, με γνώμονα τις προτιμήσεις των Γερμανών ψηφοφόρων. Η αμερικανική εφημερίδα προεξοφλεί ότι η Μέρκελ θα επανεκλεγεί τον Σεπτέμβριο, καθώς «υιοθετεί μια στρατηγική που είναι δημοφιλής στη Γερμανία, υποχρεώνοντας τα κράτη με πρόβλημα να επωμιστούν το κόστος σωτηρίας του ευρώ». Επισημαίνεται, πάντως, ότι «εάν η ύφεση στην Ευρωζώνη αρχίσει να πλήττει τη Γερμανία, τότε η Μέρκελ θα μπορούσε να δεχθεί πιέσεις για επανεξέταση της στρατηγικής της (...) μέσω ενός δημόσιου προγράμματος επενδύσεων, μετά τις εκλογές».
Έκπληξη προκαλεί στον αρθρογράφο Μάρκους Γουόκερ ότι «ακόμα και οι Νοτιοευρωπαίοι πολιτικοί συμφωνούν με την άποψη της Μέρκελ, ότι οι χώρες τους πρέπει να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις» αναφέροντας μάλιστα ως παράδειγμα τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών. Αυτή δεν είναι η μόνη αναφορά στην Ελλάδα. Προ δωδεκαμήνου «αρκετοί Γερμανοί βουλευτές από τον κυβερνών συνασπισμό αμφέβαλλαν για την ικανότητα της Ελλάδας να παραμείνει στο ευρώ». Η καγκελάριος σκέφτηκε όμως «την αλυσιδωτή αντίδραση που θα μπορούσε να προκληθεί και κάλεσε ξεχωριστά τον πρόεδρο της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, και το μέλος της ΕΚΤ, Γιοργκ Άσμουσεν, για να τους ρωτήσει τι θα γινόταν αν η Ελλάδα έφευγε από το ευρώ».
Η απάντηση και των δύο ήταν «πως πιθανότατα θα έφευγε και η Κύπρος, αλλά δεν μπορούν να γνωρίζουν πόσα ακόμα ντόμινο θα πέσουν». Κατόπιν αυτών, η Μέρκελ δέχθηκε στο Βερολίνο τον Αντώνη Σαμαρά που «προσπάθησε σκληρά να την πείσει ότι μπορεί να γυρίσει την κατάσταση στην Ελλάδα, υποσχόμενος να δουλεύει μέρα και νύχτα».
Η καγκελάριος υποσχέθηκε ότι «αν υπάρξει καλή πρόοδος, θα σκεφτώ να επισκεφτώ την Αθήνα». Τελικά το ταξίδι έγινε, αλλά «τα οικονομικά της Ελλάδας παρέμεναν εκτός στόχου και το ΔΝΤ δήλωσε ότι θα συνέχιζε να δανείζει μόνο αν η Ευρώπη συγχωρούσε κάποια από τα χρέη». Η WSJ αποκαλύπτει ότι «ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, σε μυστική συνάντηση στο Παρίσι στις 19 Νοεμβρίου προσφέρθηκε να μειώσει σημαντικά τα επιτόκια στα ελληνικά δάνεια και να διαγράψει κάποιο από το ελληνικό χρέος μετά το 2014, εφόσον ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις».
Το επόμενο πρωί, όμως, η καγκελάριος τον επέπληξε, λέγοντάς του ότι «είχε προχωρήσει πολύ μακριά, καθώς μέχρι τότε μπορούσε να υποστηρίζει ότι η Γερμανία δεν είχε χάσει καθόλου χρήματα και αυτό πλέον θα άλλαζε». «Τα επιτόκια στα ελληνικά δάνεια μπορούν να μειωθούν, αλλά όχι κάτω από το επίπεδο με το οποίο δανείζεται η Γερμανία» ήταν η απόφαση της Μέρκελ. Ως αποτέλεσμα προέκυψε ένα νέο «πλάνο για να σταθεροποιηθεί το ελληνικό χρέος έως το 2022, όπου οι αριθμοί βγαίνουν μόνο επειδή στις ασαφείς υποσημειώσεις αναφέρεται η φράση επιπλέον μέτρα, κάτι που η Γερμανία διαψεύδει ότι σημαίνει συγχώρεση χρέους».
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26533&subid=2&pubid=113032506

4.

Ξεπερνούν τα 6 εκ. οι άνεργοι στην Ισπανία 

Καλπάζει η ανεργία στην Ισπανία της κρίσης, με τον αριθμό των ανέργων να ξεπερνά για πρώτη φορά τον αριθμό των έξι εκατομμυρίων το πρώτο τρίμηνο του 2013. Το ποσοστό των ανέργων έφτασε το 27,16% και ο αριθμός των απασχολούμενων υποχώρησε στο χαμηλότερο σημείο του σε μία δεκαετία.

Ο αριθμός των ανέργων είναι ο υψηλότερος τουλάχιστον από το 1976 με το 27,16% να αποτελεί υψηλό 37 ετών. 

Σύμφωνα με τα ισπανικά στοιχεία που ανακοινώθηκαν την Πέμπτη, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε στους 6.202.700. Η αύξηση στο τρίμηνο φτάνει τους 237.400 νέους ανέργους, ή σε ποσοστό το 1,14%. 

Αντιθέτως, ο αριθμός των απασχολούμενων υποχώρησε στο ναδίρ δεκαετίας, πέφτοντας στα 16,6 εκατομμύρια. 

Από το ξεκίνημα της κρίσης, η ισπανική αγορά εργασίας διέγραψε περίπου τέσσερα εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης - το πλήγμα ήταν βαρύτερο όταν έσκασε η «φούσκα» της αγοράς ακινήτων που γονάτισε τον κατασκευαστικό τομέα. 

Η Μαδρίτη περιμένει συνέχεια της ύφεσης που αναμένεται να κυμανθεί στο 1,5%. Ήπια ανάκαμψη αναμένεται από το 2014. Η ισπανική κυβέρνηση αναμένεται την Παρασκευή να ανακοινώσει μέτρα για την οικονομία, έχοντας δεσμευτεί πως δεν θα περιλαμβάνουν επιπλέον μέτρα λιτότητας.

http://tvxs.gr/news 

5.

Στάινμπρουκ:

 Η λιτότητα παγιδεύει χώρες όπως η Ελλάδα σε φαύλο κύκλο

Ο Στάινμπρουκ του SPD συμφωνεί με την άποψη του Μπαρόζο ότι η λιτότητα στην Ευρώπη έφθασε τα όρια της

«Η λιτότητα παγιδεύει χώρες, όπως την Ελλάδα, σε ένα φαύλο κύκλο. Χωρίς ανάπτυξη, οι χώρες αυτές δεν μπορούν να γλιτώσουν από τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους», δήλωσε ο υποψήφιος των αντιπολιτευόμενων γερμανών σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία Πέερ Στάινμπρουκ όταν ερωτήθηκε για την παραδοχή του προέδρου της Επιτροπής της ΕΕ Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ότι η Ευρώπη έφθασε πιθανόν στα όρια της όσον αφορά τις πολιτικές λιτότητας, σε μια περίοδο που, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times, η συντηρητική καγκελάριος της Γερμανίας 'Αγγελα Μέρκελ πιέζεται να στηρίξει τη χαλάρωση των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες και τις αυξήσεις φόρων στην περιφέρεια της Ευρωζώνης ενώ η αποτελεσματικότητα των μέτρων λιτότητας έχει γίνει θέμα στην εκλογική ατζέντα της χώρας.
Στην εκστρατεία ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου, η Μέρκελ κινδυνεύει να συνθλιβεί μεταξύ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), που ζητάει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη, και ενός νέου κόμματος εναντίον του ευρώ που υποστηρίζει την επιστροφή στο γερμανικό μάρκο, σημειώνει το δημοσίευμα των Financial Times. Η αλλαγή του ανέμου στη συζήτηση για τη λιτότητα φαίνεται ότι έχει ενθαρρύνει το SPD να επικρίνει την εμμονή της καγκελαρίου στα φιλόδοξα προγράμματα λιτότητας, παρά τη βαθιά ύφεση σε μεγάλο μέρος της Νότιας Ευρώπης. Ο εκπρόσωπος του SPD για την οικονομία Ουμπέρτους Χάιλ δήλωσε: «Όταν ο Γκέρχαρντ Σρέντερ (ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας) προωθούσε το 2003 και το 2004 τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, δεν μείωνε ταυτόχρονα το έλλειμμα». Παράλληλα με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, δήλωσε ο κ. Χάιλ, η Ευρώπη χρειάζονται περισσότερες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, μαζί με μία αύξηση της εγχώριας ζήτησης στη Γερμανία μέσα από την αύξηση των μισθών.
Ταυτόχρονα, σημειώνουν οι Financial Times, το κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) που είναι κατά του ευρώ, έχει δυναμική. Ακόμη και αν δεν καταφέρει να ξεπεράσει το όριο του 5% που χρειάζεται για να εισέλθει στη Βουλή, μπορεί να «κλέψει» αρκετές ψήφους από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της κυρίας Μέρκελ, καθώς και το συμμαχικό κόμμα της των Φιλελευθέρων (FDP), αναγκάζοντάς την σε μεγάλο συνασπισμό με το SPD, προσθέτει το δημοσίευμα

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/04/2013_495874