Ο Τούρκος «ασθενής»


1.

Τουρκία: Ο "βρώμικος πόλεμος" δεν θα τελειώσει σύντομα

Στην Προύσα φαίνεται πως έχουν ιδιόμορφο χιούμορ: σε εκδήλωση διαμαρτυρίας που διοργάνωσαν στην τουρκική μεγαλούπολη την Πέμπτη, συνδικαλιστές της συνομοσπονδίας δημοσίων υπαλλήλων εκτόξευσαν κουτιά παπουτσιών εναντίον των γραφείων της κρατικής τράπεζας Halkbank, ενώ και ο βουλευτής Προύσης του αντιπολιτευόμενου Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Aykan Erdemir εμφανίσθηκε στο βήμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για να λάβει τον λόγο στην συζήτηση περί προϋπολογισμού, κρατώντας ένα τέτοιο κουτί.
Προέκυψε αίφνης ένα νέο σύμβολο της διαφθοράς των Τούρκων ιθυνόντων μετά την ανακάλυψη στα σπίτια ορισμένων από τους συλληφθέντες της 17ης Δεκεμβρίου κουτιών παπουτσιών με ρευστό σε δολάρια και ευρώ – που στην περίπτωση του διοικητή της Halkbank έφθαναν ούτε λίγο ούτε πολύ τα $4,5 εκατ.
Ωστόσο η μάχη για την κάθαρση του πολιτικού προσωπικού μοιάζει να έχει ήδη χαθεί, στον βαθμό που συμφύεται με τη μάχη για την εξουσία ανάμεσα στην ηγεσία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και το ισχυρό δίκτυο του εγκατεστημένου στις ΗΠΑ ιεροκήρυκα Fethullah Gülen. Οι κοσμικοί Τούρκοι εμφανίζονται στα social media να απολαμβάνουν χαιρέκακα αυτή τη σύγκρουση που διεξάγεται εξ ολοκλήρου μεταξύ ισλαμιστών.
Όμως η πικρή πραγματικότητα είναι ότι αδυνατεί να επιλέξει κανείς ανάμεσα σε μία θρησκευτική αδελφότητα που εκμεταλλεύεται τη διείσδυσή της στους θεσμούς για να πλήξει μια εκλεγμένη κυβέρνηση και σε μία πολιτική ηγεσία η οποία στις κατηγορίες για διαφθορά απαντά με μαζική εκκαθάριση αστυνομικών διευθυντών.
Ενώ τα προσκείμενα στον Gülen φύλλα (Zaman, Taraf) καταγγέλλουν “συγκάλυψη” και δημοσιεύουν αλλεπάλληλες διαρροές από την διεξαγόμενη έρευνα, οι πιστές στον Τούρκο Πρωθυπουργό εφημερίδες (Sabah, Yeni Şafak) επιδίδονται σε αχαλίνωτη συνομωσιολογία σχετικά με τον ρόλο των γκιουλενιστών και τις σχέσεις τους με ΗΠΑ και Ισραήλ. Θα ήταν όλα αυτά απλώς ενδιαφέροντα, εάν δεν μεταφράζονταν σε αλληλοσπαραγμό των κρατικών θεσμών και δεν σήμαιναν ότι και οι δύο πλευρές έχουν αποφασίσει να συνεχίσουν τη σύγκρουση μέχρι τέλους.
Η κατάσταση είναι απολύτως ρευστή στον βαθμό που δεν έχει ακόμη διαβιβασθεί προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση αίτημα για άρση της ασυλίας των φερόμενων ως εμπλεκόμενων υπουργών (Εσωτερικών, Περιβάλλοντος, Οικονομίας, Ευρωπαϊκών Υποθέσεων), αλλά και ο Tayyip Erdoğan δεν προχωρά σε απομάκρυνσή τους από το υπουργικό συμβούλιο.
Ως ηγέτης που στηρίζεται στο 50% του εκλογικού σώματος, ο Erdoğan είναι ο ισχυρός πόλος της σύγκρουσης – αλλά και αυτός που έχει τα περισσότερα να χάσει.
Έχοντας μεταθέσει τη συζήτηση εξ ολοκλήρου σε ό,τι ο ίδιος αποκάλεσε “βρώμικο πόλεμο” κατά της κυβέρνησής του από ένα “κράτος μέσα στο κράτος”, ο Τούρκος πρωθυπουργός μοιάζει να στηρίζει πλήρως τους υπουργούς του, θεωρώντας ότι λειτουργούν ως ανάχωμα για τον ίδιο. Τα δημοσιεύματα που θέλουν την ανάκριση να επεκτείνεται και σε μέλη της οικογένειας Erdoğan δεν είναι ακόμη σαφές εάν εκφράζουν κάτι περισσότερο από ευσεβείς πόθους. Σε περίπτωση όμως που επαληθευτούν, το καταγγελλόμενο σχέδιο για “ένα ΑΚΡ χωρίς τον Erdoğan” θα έχει κερδίσει έδαφος.
Ήδη την Πέμπτη ο Πρωθυπουργός έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Abdullah Gül (το μόνο παράγοντα της δημόσιας ζωής που βγαίνει αλώβητος από την αναταραχή και βλέπει μάλιστα να ενισχύονται οι σχεδιασμοί του για επιστροφή στην ενεργό πολιτική με τη λήξη της θητείας του τον Αύγουστο), χωρίς να υπάρξουν δηλώσεις. Προγραμματίζεται επίσης η παράθεση δείπνου από τον Τούρκο Πρωθυπουργό στην Κοινοβουλευτική του ομάδα, με την ευκαιρία της λήξης της κοινοβουλευτικής διαδικασίας για την έγκριση του νέου προϋπολογισμού. Κάποια σενάρια θέλουν τον Erdoğan να προχωρά το Σαββατοκύριακο σε ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, με την επίκληση των δημοτικών εκλογών του Μαρτίου, όπου θα θέσουν υποψηφιότητα ορισμένοι υπουργοί. Τα ίδια σενάρια φέρουν ως πιθανό αντικαταστάτη του υπουργού Εξωτερικών τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Hakan Findan, νέο ισχυρό άνδρα του άμεσου περιβάλλοντος του Erdoğan και “κόκκινο πανί” για την αδελφότητα του Gülen, αλλά και κύκλους των ΗΠΑ που τον έχουν κατονομάσει σε δημοσιεύματα ως υπεύθυνο για την διοχέτευση στο Ιράν στοιχείων εις βάρος του Ισραήλ.
Σε κάθε περίπτωση, ο “διεθνής παράγων” αρχίζει να εκδηλώνεται περισσότερο. Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Άγκυρα Francis Ricciardone συναντήθηκε για 75 λεπτά με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Kemal Kılıçdaroğlu και αμέσως μετά τόνισε σε δηλώσεις του τη σημασία της διαφάνειας για τις σύγχρονες δημοκρατίες. Ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου Διεύρυνσης της Κομισιόν Štefan Füle, τόνισε την ανάγκη να εξασφαλισθούν οι εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας της δικαστικής έρευνας” ενώ η οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια ζήτησε από τους καταγγελλόμενους αξιωματούχους να παραιτηθούν για να διευκολύνουν την έρευνα και τόνισε ότι η ταχεία και εις βάθος διαλεύκανση των συγκεκριμένων υποθέσεων έχει μεγάλη σημασία για το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας. Υπενθυμίζεται ότι για το 2013 η Τουρκία κατετάγη 53η μεταξύ 177 χωρών στον Corruption Perceptions Index που καταρτίζει η Διεθνής Διαφάνεια.
Του Κώστα Ράπτη

  ΠΗΓΗ
http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1928612
Διαβάστε ακόμα:



Διαδηλωτές ζητούν την παραίτηση του Ερντογάν μετά την αστυνομική έρευνα για τη διαφθορά στην Τουρκία.
Διαδηλωτές ζητούν την παραίτηση του Ερντογάν 
μετά την αστυνομική έρευνα για τη διαφθορά στην Toυρκία

2.

 Ο Τούρκος «ασθενής»

(Θα μου πείτε: τώρα θυμήθηκες να ασχοληθείς με την Τουρκία; Θα σας πω: τώρα ωρίμασε το θέμα. Δράσεις, αντιδράσεις, υπόστρωμα, τώρα βγήκαν πολλά στο φως και τώρα, το μονοπάτι της αφήγησης έγινε πιο ασφαλές. Περιηγηθείτε λοιπόν μαζί μου, σε όσα έμαθα διαβάζοντας τα ξένα ΜΜΕ).
Στην Τουρκία, με τις συλλήψεις των 52 (που ήταν όλοι τους μέλη της εξέχουσας κοινωνίας), είδαμε απλά την κορυφή του παγόβουνοy. Όμως, τι κι αν οι συλλήψεις συνοδεύθηκαν με βαριές καταγγελίες, τι κι αν βρέθηκαν κιβώτια με χρήματα στα σπίτια των συλληφθέντων, χτες ο Τούρκος πρωθυπουργός απέλυσε κάπου 30 αστυνομικούς που οργάνωσαν και συντόνισαν την έρευνα…
Όπως αναφέρουν τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, στη συγκεκριμένη υπόθεση αναδύεται η ρήξη που σοβεί εδώ και καιρό ανάμεσα στην ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν και το Κίνημα Χιτζμέτ, που καθοδηγείται από τον ισχυρό χότζα Φετουλάχ Γκιουλέν. Συγκεκριμένα αναφέρεται, ότι ο (πάλαι ποτέ σύμμαχος του Ερντογάν) έχει μεγάλες προσβάσεις στον χώρο της αστυνομίας και της δικαιοσύνης και ότι ο αξιωματικός που είχε οργανώσει τις έρευνες για τους 52, ήταν φίλα προσκείμενος στον Γκιουλέν.
Σε δημοσίευμα της «Monde» σημειώνεται εξάλλου, ότι η αστυνομική επιχείρηση ήταν η απάντηση Γκιουλέν στην κυβερνητική απόφαση για την κατάργηση των φροντιστηρίων, που προετοιμάζουν τους μαθητές για τις εισαγωγικές. Αυτή η σύγχρονη επιλογή που εντάχθηκε σε μια συνολική αναμόρφωση της παιδείας, για τους γνώστες της τουρκικής πολιτικής, ήταν χτύπημα κάτω απ΄ τη ζώνη για τον Γκιουλέν. Διότι η αδελφότητα του ισλαμιστή ηγέτη έχει επενδύσει στα φροντιστήρια - λέγεται ότι κάπου 3.500 φροντιστήρια σε όλη τη χώρα είναι δικών τους συμφερόντων – και άρα, η απόφαση Ερντογάν κατάφερε ισχυρό πλήγμα στον έτερο ισλαμιστικό πόλο της χώρας. Ένα πλήγμα που είχε ταυτόχρονα οικονομικό και πολιτικό αντίκρισμα - καθώς αφενός ακυρώθηκε μια τεράστια οικονομική δραστηριότητα της αδελφότητας και αφετέρου αποδομείται ένα μεγάλο δίκτυο αναπαραγωγής της επιρροής Γκιουλέν στη χώρα.
Η αστυνομική επιχείρηση επομένως, φαίνεται πως αποφασίσθηκε από το κέντρο εξουσίας Γκιουλέν τώρα, τρεις μήνες πριν από τις δημοτικές και οχτώ μήνες πριν από τις Προεδρικές εκλογές. Η χρονική συγκυρία της επιχείρησης επομένως είχε πολύ καλά υπολογιστεί, όμως δεν έγινε εν κενώ αέρος - η βάση υπήρχε, καθώς είχε σωρευθεί μέγας όγκος επιβαρυντικών στοιχείων. Οι πρώτες ενδείξεις μιλούν για ποταμούς χρημάτων που προέρχονται από μάλλον σκοτεινές δραστηριότητες και που σχετίζονται: με την κρατική τράπεζα Halkbank, με τη μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία του μεγιστάνα Αλί Αγιάογλου και με τον δήμο Φατίχ της Κωνσταντινούπολης. Οι κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν, αναφέρονται σε απάτες σε διαδικασίες διαγωνισμών, σε δωροδοκίες και συναλλαγές σε χρυσό. Στους εμπλεκόμενους – που είναι όλοι τους βαριά ονόματα της τουρκικής πολιτικής ελίτ – βρίσκονται μεγαλοεπιχειρηματίες αλλά και οι γιοι των υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Περιβάλλοντος - Πολεοδομίας.
Η αστυνομική επιχείρηση, που γνωστοποιήθηκε στον Ερντογάν την ώρα που είχε ήδη ξεκινήσει, φυσικά καταγγέλθηκε από τον τούρκο πρωθυπουργό ως «βρώμικη επιχείρηση». «Κάποιοι θέλουν να ανακόψουν την ταχεία ανάπτυξη της χώρας μας. Ορισμένοι απ΄ αυτούς είναι έξω και έχουν τους μηχανισμούς τους μέσα στη χώρα μας» τόνισε εξοργισμένος σε συνέντευξη Tύπου, όσο πιο «φωτογραφικά» γινόταν. Κι αμέσως μετά έπαυσε τους πέντε αστυνομικούς διευθυντές που ηγήθηκαν της επιχείρησης και κάπου 25 μεσαία αστυνομικά στελέχη, επειδή «προχώρησαν σε συλλήψεις χωρίς να ενημερώσουν τους ανωτέρους τους»…
Όπως αναφέρεται εξάλλου στον τουρκικό Tύπο («Χουριέτ») αμερικανοί αξιωματούχοι έσπευσαν να διαμηνύσουν στην τουρκική κυβέρνηση ότι «ουδόλως» εμπλέκεται η χώρα τους στη διαμάχη Ερντογάν-Γκιουλέν. Πρόκειται για «οικογενειακή σας υπόθεση» τόνισαν και απεκδύθηκαν κάθε εμπλοκής, εκ του γεγονότος ότι ο Γκιουλέν ζει στις ΗΠΑ.
(Και λοιπόν, «τι συμπέρασμα βγάζεις;» θα μου λέγατε αν κουβεντιάζαμε δια ζώσης. Με την Τουρκία είναι δύσκολο να βγάλεις συμπέρασμα, θα σας έλεγα, διότι και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους που έχουν χτιστεί σε βάθη χρόνων. Το πρόβλημα με τη χώρα όμως είναι, πως παρά τα θετικά βήματα που έχει κάνει, η δημοκρατία της εξακολουθεί να πάσχει βαριά. Οι κατηγορίες (για παράδειγμα) που προσάπτονται στους συλληφθέντες, πρέπει να διερευνηθούν ανεξάρτητα από τις σκοπιμότητες που υποκίνησαν τις συλλήψεις. Αυτή θα έπρεπε να ήταν η έμφαση του πρωθυπουργού και όχι η απόλυση των αστυνομικών. Αλλά όταν απολύεται η γνωστή και σοβαρή δημοσιογράφος Ναζλί Ιλιτσάκ από τη «Σαμπάχ», επειδή υποστήριξε ότι οι υπουργοί (οι γιοι των οποίων συνελήφθησαν) «πρέπει να παραιτηθούν», ποιες ελευθερίες και ποιες αρχές της Κοπεγχάγης να αναζητήσουμε στην Τουρκία;).

Χριστίνα Πουλίδου
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vryxellakia&id=30295
3. Φετουλάχ Γκιουλέν: 

 Ο υπ'αριθμόν 1 «εσωτερικός εχθρός» του Ερντογάν

Όταν ο Φετουλάχ Γκιουλέν, ο Τούρκος πρώην ιμάμης και πρώην πνευματικός καθοδηγητής του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εμφανιζόταν το 1999 σε ένα βίντεο να προτρέπει τους οπαδούς του να κινηθούν «μέσα στις αρτηρίες του συστήματος χωρίς ουδείς να προσέξει την ύπαρξή σας μέχρι να φθάσετε σε όλα τα κέντρα εξουσίας», κανείς δεν πίστευε πως το εννοούσε 100%. 
Γιατί ο 70χρονος σήμερα ισλαμιστής θεωρητικός και μεγαλοεπιχειρηματίας από το Ερζερούμ, ο άνθρωπος που τον τελευταίο καιρό εμφανίζεται από πολλούς ως ο υπ' αριθμόν 1 «εσωτερικός εχθρός» του Ερντογάν, προωθεί διαμέσου ενός τεράστιου δικτύου σχολείων την διάδοση της τουρκικής κουλτούρας και την ανάπτυξη τουρκικής και φιλοτουρκικής «ελίτ» τόσο στις ΗΠΑ, όπου διαμένει μόνιμα από το 1999, όσο και στην Τουρκία.
Ο ίδιος, άλλωστε, κινήθηκε όπως ακριβώς περιέγραφε στο βίντεο αυτό: στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ίδρυσε το κίνημα Χιζμέτ (σημαίνει «Υπηρεσίες») εκμεταλλευόμενος το πρώτο άνοιγμα στο Ισλάμ, που έγινε στην Τουρκία στα τέλη της δεκαετίας του 1980, επί πρωθυπουργίας Τουργκούτ Οζάλ και κατόπιν αθόρυβα και σχεδόν παρασκηνιακά φρόντισε να επεκταθεί στον νέο τόπο διαμονής του, τις ΗΠΑ. 
Αρχικά, χάρη στη γενναία χρηματοδότηση των θρησκευόμενων επιχειρηματιών μεγάλων τουρκικών πόλεων όπως το Ικόνιο και η Καισάρεια ο Γκιουλέν έστησε σταδιακά, ένα τεράστιο δίκτυο σχολείων σε όλη την Κεντρική Ασία και στα Βαλκάνια τα οποία προήγαγαν με συναινετική νοοτροπία την τουρκική κουλτούρα, δίνοντας του την ευκαιρία να διεισδύσει στον χώρο όπου κατοικούσαν μουσουλμανικοί πληθυσμοί. 
Όταν έγιναν ευρύτερα γνωστές οι δραστηριότητες του, το κεμαλικό κατεστημένο της Τουρκίας εξανέστη κι ο ίδιος, αντιμέτωπος με δικαστικές διώξεις για ζητήματα οικονομικής διαχείρισης, υποχρεώθηκε να αυτοεξοριστεί στις ΗΠΑ και να συνεχίσει από εκεί τις δραστηριότητες του.

130 σχολεία με 45.000 μαθητές στις ΗΠΑ

Το δίκτυο αυτό των σχολείων επεκτάθηκε στις ΗΠΑ: στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού θεσμού των λεγόμενων «charter schools» (τα οποία λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση από τα χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων), ο Γκιουλέν έχει ιδρύσει πάνω από 130 σχολεία σήμερα, με περίπου 45.000 μαθητές.
«[Το Χιζμέτ] είναι ένα θρησκευτικό, κοινωνικό και εθνικιστικό κίνημα, του οποίου οι οπαδοί ιδρύουν σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα, συνολικά 120 σε αστικά κέντρα 25 πολιτειών. Τριάντα τρία υπάρχουν μόνο στο Τέξας και απορροφούν ετησίως 100 εκατ. δολάρια των φορολογουμένων», σημειώνουν οι New York Times σε εκτενές ρεπορτάζ για τα σχολεία που αυξάνονται και πληθύνονται στο Τέξας.
Ακολουθούν το αμερικανικό πρόγραμμα διδασκαλίας αλλά έχουν υποχρεωτικά ως δεύτερη γλώσσα τα τουρκικά. Οι αρχές του Ισλάμ δεν περιλαμβάνονται στην διδασκαλία, αλλά αντίθετα, το μαθησιακό βάρος δίνεται στην επιστήμη και στην τεχνολογία, ώστε να προωθηθεί και το σύγχρονο πρόσωπο του Ισλάμ. Όλα αυτά εξυπηρετούν τον στόχο του Γκιουλέν, δηλαδή τη δημιουργία μιας ελίτ νέων Τούρκων, οι οποίοι κατόπιν θα προωθηθούν, όπως είχε «προφητεύσει»ο ίδιος, «μέσα στις αρτηρίες του συστήματος χωρίς ουδείς να προσέξει την ύπαρξή τους μέχρι να φθάσουν σε όλα τα κέντρα εξουσίας».
«Μήπως τα σχολεία αυτά χρησιμοποιούν τα χρήματα των φορολογουμένων προς όφελος του κινήματος του Γκιουλέν, δίνοντας δηλαδή μεγάλες δουλειές σε οπαδούς του Γκιουλέν ή προωθώντας, μέσω διακανονισμών με τοπικά ιδρύματα, τη διδασκαλία του Γκιουλέν και τον τουρκικό πολιτισμό;», αναρωτιέται η αμερικανική εφημερίδα.
Υπολογίζεται ότι η εκπαιδευτική αυτοκρατορία που έχει ο δαιμόνιος Τούρκος αριθμεί πάνω από 1.000 σχολεία σε 140 διαφορετικές χώρες. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 200 σχολεία στην Τουρκία, ενώ ο Γκιουλέν έχει ιδρύσει και πανεπιστήμιο στην Κωνσταντινούπολη, το Φατίχ.

Κατασκευαστικές εταιρίες, τράπεζες, εστίαση και εκδόσεις

Μια αυτοκρατορία που χρηματοδοτείται και στηρίζεται στην οικονομική δύναμη που διαθέτει το Χιζμέτ από το συσσωρευμένο ισλαμικό κεφάλαιο. Στο δημοσίευμα των New York Times γίνεται λόγος για την κατασκευαστική TDM Contracting, μία ισλαμικών συμφερόντων τράπεζα (την πρώην Asya Finans και νυν Bank Asya), δύο ασφαλιστικές εταιρείες, έναν εκδοτικό οίκο κι εταιρείες υπηρεσιών εστίασης που όλες τους ανήκουν στο δίκτυο συμφερόντων του Γκιουλέν.
Κι όπως λένε στις ΗΠΑ «the sky is the limit», δηλαδή «δεν υπάρχουν όρια» για τις φιλοδοξίες του Γκιουλέν, ο οποίος εδώ και λίγα χρόνια επιθυμεί και μια ακόμη μεγαλύτερη εκπαιδευτική διείσδυση στις τουρκόφωνες χώρες του Καυκάσου και της Υπερκαυκασίας. Η Ρωσία και το Ουζμπεκιστάν, ενοχλημένες από την εκπαιδευτική δράση του κινήματος του Γκιουλέν, έχουν προβεί, σε κάποιες περιπτώσεις, σε κλείσιμο των σχολείων του.
Ο ίδιος δηλώνει οπαδός του διαλόγου των θρησκειών «όλων των λαών της Βίβλου» και ριζικά αντίθετος στον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Χαρακτηρίζει ως «μεγάλη ντροπή» το γεγονός ότι το Ισλάμ, που έχει στον πυρήνα του την ειρήνη και την ασφάλεια, αντιμετωπίζεται σαν ισοδύναμο της τρομοκρατίας. Ηταν άλλωστε από τους πρώτους που έσπευσαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και να κατηγορήσουν την Αλ Κάιντα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2011.


Fethullah Gulen Interview with Nuriye Akman-America.jpg


ΣΧΕΤΙΚΑ


Fethullah Gülen's official website