Στον δρόμο του Εμβέρ Χότζα




Ο φιλόσοφος Ηράκλειτος είπε την αιώνια φράση: «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει». Τη φράση αυτή, κατά το πρώτο τουλάχιστον μέρος την ακούμε και τη λέμε κατά κόρον χωρίς ίσως να συνειδητοποιούμε το ανατριχιαστικό υπαρξιακό βάθος της. Στη σημερινή πολυδιάστατη κρίση που μας έχει όλους συγκλονίσει (και που είναι μια απλή ίωση στην ιστορία του λαού μας) έχει εφαρμογή η φράση του Ηράκλειτου. Ποιος φανταζόταν ότι η ροή των πραγμάτων θα έφερνε έτσι τις συνθήκες της οικονομικής και κοινωνικής ζωής ώστε οι πλούσιοι να πτωχεύουν, οι έχοντες και κατέχοντες που ως τώρα εθεωρείτο πλούτος η ακίνητη περιουσία (λέγαμε ανέκαθεν «η γη δεν χάνει») θα κατέληγε να θεωρούνται φτωχοί.
Πολλοί από τους εισοδηματίες αναθεματίζουν την ώρα και τη στιγμή που στήριξαν τη βεβαιότητα του βιοπορισμού τους σε επιχειρήσεις και πρώην προσοδοφόρα ακίνητα. Ασφαλώς θα ήθελαν να είχαν μόνον ένα σπίτι για να κατοικούν. Ας το πούμε κωμικοτραγικά: Ισως έρθει η στιγμή να ζηλεύουμε τους άστεγους που κατοικούν σε χαρτόκουτα πριν φορολογηθούν κι αυτά ως ιδιοκατοικούμενες οικίες!
Αφορμή για το σημείωμα αυτό δίνει η σαδιστική ευρεσιτεχνία των κυβερνώντων περί της επιβολής πάσης φύσεως φόρων και που φτάνουν πλέον στο σημείο να φορολογούν ανθρώπους που εκτρέφουν μανάρια στα χωριά τους και καλλιεργούν τους κήπους και οσονούπω θα τους θεωρήσουν επιχειρηματίες με έδρα το μαντρί! Τι σχέση όμως έχουν όλα αυτά με τον διαβόητο Εμβέρ Χότζα της Αλβανίας; Ο μακαρίτης Εμβέρ είχε κατορθώσει να πετύχει τον σοσιαλισμό με τη γενική εξαθλίωση των κατοίκων που εθεωρείτο ισότητα και ταυτοχρόνως με τα προνόμια και τον πλουτισμό ελάχιστων κομματικών στελεχών, όμως δεν είχε φτάσει να φορολογήσει μανάρια και μαρούλια, επέτρεπε στους «πολίτες» του να εκτρέφουν δυο-τρία ζώα ο καθένας και να βγάζουν το τσιπουράκι τους από τις κληματαριές και από φρούτα του δάσους. Ετσι λοιπόν παρηγοριόταν και σιτίζονταν ο αλβανικός λαός αλλά γλεντούσε στους γάμους και στα πανηγύρια πίνοντας δωρεάν άφθονο δικό του τσίπουρο.
Επειδή έχουμε ακόμα πολλούς Αλβανούς στη χώρα μας, ας πάρουμε απ' αυτούς την τεχνογνωσία του προηγούμενου καθεστώτος της χώρας τους, πώς δηλαδή μπορεί να αντέχει και να πορεύεται κάποιος με το τίποτα, και ας επιδιώξουμε ως λαός να πετύχουμε το προνόμιο που έδινε ο Εμβέρ στους Αλβανούς να έχουν μανάρια αφορολόγητα και ντομάτες από τους κήπους τους χωρίς να κρατούν λογιστικά βιβλία! 


Βασίλης Γκουρογιάννης,
Δικηγόρος - Συγγραφέας
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid
=28326&subid=2&pubid=63950022



Koundouris 
16-01-14