IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Βρώμικες πόλεις Θέλετε να μάθετε σε ποιο σκυλάδικο των Μεσογείων τραγουδάει η Βούλα Μπούλα και ο Νάσος Ντάσιος; Πότε θα έρθει στην Αθήνα το διάσημο τσίρκο Μπαρούφ; Πού θα γίνει η επόμενη διαδήλωση του εργατικού κινήματος; Πού θα μιλήσει ο λαοπρόβλητος πολιτικός κ. Παπαρίδης; Ακόμη, μήπως σας ενδιαφέρει το νέο κέντρο επίπλου, η νέα έκθεση σκαφών ή το νέο σουβλατζίδικο; Αν σας ενδιαφέρει κάτι από τα παραπάνω ή κάτι παραπλήσιο, δεν έχετε παρά να ρωτήσετε εμένα και θα έχετε πλήρη ενημέρωση. Είμαι βέβαιος ότι αναρωτιέστε πού τα μαθαίνω εγώ. Απλή η απάντηση: Από τις αφίσες που είναι κολλημένες ή κρεμασμένες στις κολόνες της ΔΕΗ, στους σηματοδότες, στους τοίχους, στα κουτιά του ΟΤΕ και όπου μπορείτε να φαντασθείτε, στους μεγάλους δρόμους της Αθήνας και των προαστίων. Η λεωφόρος Μαραθώνος, η Μεσογείων, η Κηφισίας, η Αλεξάνδρας, η οδός Πατησίων, και γενικά όλοι οι μεγάλοι δρόμοι έχουν γίνει άθλιοι διαφημιστικοί χώροι. Η Αθήνα, «η διαμαντόπετρα στης γης το δακτυλίδι», είναι πλέον μια βρώμικη πό

Σέ'ι'χ Σου  ... Ιδού η γνωστή και αειθαλής εικαστική παρέμβαση πεινασμένων φυσιολατρών συνδημοτών μας, εραστών της αφθόνου βρώσεως και πόσεως μετά μερίδος δάσους -με αυτοκινητόδρομους και τραπεζοκαθίσματα... Οι Αρχές της πόλης μας (Νομαρχία, δήμαρχοι και δημαρχίσκοι Θεσσαλονίκης  και παρατρεχάμενων περιαστικών περιχώρων, δασαρχείο, αστυνομία, ''πράσινη'' αγροφυλακή ...) για πολλοστή φορά, με την ενδεδειγμένη πρόβλεψη,οργάνωση και μεθοδικότητα στην εκτέλεση - αξίες με τις οποίες μας υπηρετούν ανέκαθεν (και με το παραπάνω) οι άρχοντες - εντολοδόχοι μας - αφού χρηματοδότησαν, αδρά και γεναιόδωρα,ύστερα από αψεγάδιαστες περιβαλλοντολογικές δασικές μελέτες (με χρήμα από υπερχειλίζοντα,μάλλον, χρηματοκιβώτια) την κατασκευή: Ευρύχωρων και διαμπερών ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΩΝ... Ατέλειωτων,σε κάθε ρωγμή του βουνού, μπετονένιων ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ -συλλεκτήρων των ανυπάρκτων (μη αενάως και μη ελευθέρως ρεόντων) υδάτων... ΤΣΙΜΕΝΤΟΔΡΟΜΙΣΚΩΝ- που ευπ

Sweden - Hammarby Σουηδία: Οικολογικό μοντέλο ζωής για πόλεις ανθρώπινες ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ, ΗΛΙΑΚΗ-ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΒΙΟΑΕΡΙΑ, ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ «ΠΡΑΣΙΝΗΣ» ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Μια ολιγοήμερη παραμονή στη Στοκχόλμη αποδείχθηκε αρκετή για να δώσει απαντήσεις στο λεγόμενο ελληνικό παράδοξο, σύμφωνα με το οποίο η χώρα μας ξοδεύει περισσότερα για τη θέρμανση στον κτιριακό τομέα σε σχέση με τη βόρεια Ευρώπη, αφήνοντας πίσω χώρες με βαρύ χειμώνα, όπως η Σουηδία, η Δανία και η Γερμανία. Η «συνταγή» είναι απλή και δοκιμασμένη. Δεν βασίζεται μόνο στην αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την καθολική συμμετοχή των πολιτών στην ανακύκλωση, την αξιοποίηση των σκουπιδιών, αλλά συνοψίζεται στο σύνθημα: «Συνδυάστε τα πάντα. Κερδίστε περισσότερα ξοδεύοντας λιγότερα». Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η γεωθερμία, η ηλιακή και αιολική ενέργεια, τα βιοαέρια από τα σκουπίδια, ακόμη και τα νερά της θάλασσας, αξιοποιούνται για να κινηθούν τα λεωφορεία, να θερμανθούν ολόκληρες γει

Νεοελληνική φτήνεια και κακογουστιά Palais(!!!) de Justice ή ...κουρέλια και μπάζα: << Κουρέλια και μπάζα Το Θέμιδος Μέλαθρον δεσπόζει στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στον τεράστιο χώρο των πρώην φυλακών Αβέρωφ. Η εκτυφλωτική μαρμάρινη πρόσοψη και ο συμπαγής όγκος φιλοδοξούν να εκφράσουν τον μνημειακό χαρακτήρα του κτιρίου, αλλά και να εμπνεύσουν σεβασμό προς τη Δικαιοσύνη, τη μία από τις τρεις θεμελιώδεις διακριτές εξουσίες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Παρακολουθώ το χώρο από χρόνια πολλά· θυμάμαι ακόμη τις φυλακές Αβέρωφ, θυμάμαι το πολυετές εργοτάξιο, θυμάμαι την εγκατάσταση του Αρείου Πάγου το 1981, και βλέπω ακόμη το τεράστιο γιαπί πίσω από την επιβλητική πρόσοψη. Ολοι το βλέπουν το γιαπί. Αυτό που δεν είχα δει ποτέ ήταν το εσωτερικό του κτιρίου. Το είδα. Δηλαδή, είδα ό,τι βλέπει ένας πολίτης, μάρτυρας σε δίκη στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, στους χώρους όπου καθημερινά περνούν εκατοντάδες πολίτες. Στην πλαϊνή είσοδο της Λουκάρεως, στα χαμηλά, με τα μαρμάρινα κλιμακοστάσ

Βαλτώνουν οι επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια Ενώ η Ισπανία πρωταγωνιστεί παγκοσμίως στη χρήση των Aνανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με εγκατεστημένη ισχύ 15.000 MW, τοποθετώντας ανεμογεννήτριες ακόμα και στα νεκροταφεία τους, η Ελλάδα παραμένει ουραγός εξορίζονται τα πράσινα επενδυτικά σχέδια ακόμα και από τους τόπους εξορίας. Ακόμα και η καθυστερημένη στον συγκεκριμένο τομέα Πορτογαλία ανέβασε ταχύτητες τα τέσσερα τελευταία χρόνια αφήνοντας πίσω της την Eλλάδα. Mε μόλις 194 MW τo 2004 έναντι 302 της Eλλάδας, η Πορτογαλία έφτασε το 2007 στα 2.210 MW με την Eλλάδα να έχει εγκαταστήσει την ίδια χρονιά 987 MW και στο τέλος του 2008 μόλις 1198 MW. Η πράσινη ενέργεια δεν βρίσκει χώρο στην Ελλάδα Στην Ισπανια ανεμογεννήτριες και σε νεκροταφεία, ενώ στη χώρα μας εξορίζονται και από τόπους εξορίας Ως διέξοδο από την κρίση βλέπουν τα περισσότερα αναπτυγμένα κράτη την «πράσινη» οικονομία και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εκτός ίσως από την Ελλάδα, όπου η εγκατάσταση ανεμογεννητριών μπλοκάρεται

ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ενεργειακή επανάσταση ξεκινά στην καθημερινότητα Μπορούμε να παρέμβουμε αποφασιστικά στο περιβάλλον και μόνο αν περιορίσουμε την ενέργεια που καταναλώνουν τα κτίρια και οι μεταφορές μας.Σ΄ αυτό το συμπέρασμα καταλήγει έκθεση της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας δείχνοντάς μας τον δρόμο για ένα πιο βιώσιμο μέλλον Τα δύο τρίτα της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας καταναλώνονται στις μεταφορές και στις ενεργειακές ανάγκες των κτιρίων. Εξοικονομώντας ενέργεια που σπαταλιέται άδικα σε αυτούς τους τομείς κερδίζουμε χρήματα, προστατεύουμε το περιβάλλον και αφήνουμε σημαντικά αποθέματα άνθρακα και πετρελαίου για τα παιδιά μας. Η πρόσφατη έκθεση της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας δείχνει ότι αυτό είναι εφικτό, και μάλιστα με λογικό κόστος. Ο σημερινός βιομηχανικός πολιτισμός μας στηρίζεται στην άφθονη διαθέσιμη ενέργεια, η οποία με τη σειρά της παράγεται κατά κύριο λόγο από την καύση πετρελαίου και άνθρακα. Το αποτέλεσμα είναι δύο σημαντικά προβλήματα, που τα τελευταία χρόνια άρχισαν

Η τελευταία ελπίδα για το περιβάλλον Ο Μπαράκ Ομπάμα μπορεί να ενώσει τον κόσμο κατά της κλιματικής αλλαγής- υποστηρίζει ο γνωστός συγγραφέας Ιαν Μακ Γιούαν (The Guardian) «Εγώ το αρνούμαι αυτό!» φώναξε ο Σάμιουελ Τζόνσον ένα κυριακάτικο πρωί μετά την εκκλησία, το 1763. Καθώς μιλούσε, σύμφωνα με τον φίλο του Τζέιμς Μπόσγουελ, κλώτσησε «με πολλή δύναμη» μια μεγάλη πέτρα «μέχρι που αναγκάστηκε να αναπηδήσει προς τα πίσω». Ο φημισμένος δόκτωρ αμφισβητούσε οργισμένος τον φιλοσοφικό ιδεαλισμό του Επισκόπου Μπέρκλεϊ, την άποψη ότι ο εξωτερικός, φυσικός κόσμος δεν υπάρχει αλλά είναι προϊόν του μυαλού μας. Ο Τζόνσον δεν πρόσφερε κάποιο σοβαρό αντεπιχείρημα, αλλά δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε συμπάθεια γι’ αυτήν την εκρηκτική επίδειξη αγγλοσαξονικού, αν όχι αγγλικανικού, πραγματισμού. Ωστόσο, πιθανόν να αναγνωρίσουμε ότι και ο Μπέρκλεϊ είχε εν μέρει δίκιο: σε μια εποχή όπου κυριαρχούν τα ηλεκτρονικά media, όπου οι φήμες, οι γνώμες και τα γεγονότα μπλέκονται αξεδιάλυτα και όπου οι πολιτικοί πρέ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΔΑΝΙΑ- Πως κατάφερε να γίνει η πιο «πράσινη» της Ευρώπης Το 1973 ήταν απόλυτα εξαρτημένη από εισαγόμενο πετρέλαιο και άνθρακα. Σήμερα, παράγει το 1/3 του ηλεκτρισμού της από εγχώριες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το ενεργειακό παράδειγμα της Δανίας δείχνει ότι η προσπάθεια για ένα «πράσινο μέλλον» δεν είναι σαν να κυνηγάς ανεμόμυλους, αλλά ένας ρεαλιστικός δρόμος. Το 1973, η Δανία ήταν η πιο εξαρτημένη ενεργειακά χώρα του κόσμου, αφού κάλυπτε το 99% των ενεργειακών αναγκών της με εισαγόμενο πετρέλαιο και άνθρακα. Τα δημόσια κονδύλια ξοδεύονταν στις εισαγωγές, ενώ στη χώρα έμενε η μεγάλη ρύπανση. Η πετρελαϊκή κρίση της διετίας 73 - 74 αποτέλεσε ένα καταστροφικό σοκ για τη χώρα. «Εταιρείες έκλεισαν, πολλά αυτοκίνητα είχαν ακινητοποιηθεί», είπε στο ΟΙΚΟ ο Ολε Οντγκαρντ, ειδικός σύμβουλος της Υπηρεσίας Ενέργειας της Δανίας. Τότε αποφασίστηκε η χάραξη μιας διαφορετικής εθνικής πολιτικής για την ενέργεια. Τι γίνεται σήμερα Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η Δανία: • Παίρνει το 29,5% του η