IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Με την πρόσφατη επίσκεψη στη Λιβύη του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου, ενημερωθήκαμε ότι οι βλέψεις της Τρίπολης σχετικά με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) δεν ταυτίζονται με τα ελληνικά συμφέροντα. Σε σχετική ερώτηση των δημοσιογράφων, ο υπουργός Διεθνούς Συνεργασίας της Λιβύης και αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Mohammed Abdel Aziz, απάντησε: «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει οριστική απόφαση για το θέμα της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Υπήρχαν συνεννοήσεις και συνομιλίες και μου δόθηκε σήμερα το πρωί η ευκαιρία να συνομιλήσω με τον συνάδελφό μου για αυτό το θέμα. Διότι το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και τη Λιβύη. Πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων των χωρών που έχουν θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και τη Λιβύη. Επιδιώκουμε να υπάρξει μία γενική συμφωνία που να συμπεριλαμβάνει όλες τις χώρες που τους αφορά αυτό το θέμα. Γιατί εμείς θέλουμε να κοιτάξουμε προς το μέλλον συνολικά, όχι μεμονωμένα 1 ». Από τις

Το πρώτο βήμα για μια νέα διεθνή «παρέμβαση» στην ακυβέρνητη Λιβύη -ο επανεξοπλισμός και η εκπαίδευση ενός νέου στρατού που θα είναι πιστός στη διεθνώς αναγνωρισμένη, αλλά εντελώς ανίσχυρη στο εσωτερικό της χώρας κυβέρνηση- πραγματοποίησαν χθες οι υπουργοί Εξωτερικών είκοσι «προθύμων» κρατών, κυρίως από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, που συναντήθηκαν στη Βιέννη με «μαέστρους» τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Τζον Κέρι και τον Ιταλό ομόλογό του Πάολο Τζεντιλόνι. «Είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στα αιτήματα της κυβέρνησης της Λιβύης για εκπαίδευση και εξοπλισμό των κυβερνητικών δυνάμεων... Η κυβέρνηση Εθνικής Συναίνεσης εξέφρασε την πρόθεσή της να υποβάλει αίτημα εξαίρεσης από το εμπάργκο όπλων προς την Επιτροπή Κυρώσεων του ΟΗΕ, ώστε να προμηθευτεί τα απαραίτητα φονικά όπλα και τα εφόδια που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τρομοκρατικές ομάδες και να καταπολεμήσει το “Ισλαμικό κράτος” σε όλη τη χώρα. Στηρίζουμε πλήρως αυτές τις προσπάθειες» αναφέρει το κοινό ανακοινωθέν της συνόδου τη

Οι αθέατες όψεις του πολέμου στη Λιβύη  – Τα βέτο στον ΟΗΕ  και η διπλωματία του πετρελαίου. Μετά την ανατροπή του Καντάφι, έγινε μάχη για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων πώλησης των συμβολαίων πετρελαίου που παράγει η Λιβύη. Όταν απέτυχε η γερμανική Wintershall, ήρθε η σειρά της Τουρκίας. Όμως ο βομβαρδισμός της Αλ Ουατίγια έδειξε πως το καθεστώς της "Πετρελαϊκής Ημισελήνου" στη Σύρτη, θα καθορισθεί από τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα. Η Διάσκεψη του Βερολίνου, δέσμευσε τις τρίτες χώρες που εμπλέκονται στην Λιβύη, να σεβαστούν το εμπάργκο όπλων και να συμφωνήσουν σε εκεχειρία. Ωστόσο, δεν έκανε καμιά πρακτική πρόταση για τον τερματισμό της κρίσης. Μετά το Βερολίνο, η κυβέρνηση Σάραζ, κάλεσε το Πεντάγωνο να επιστρέψει στις στρατιωτικές του εγκαταστάσεις, από τις οποίες αποσύρθηκε τον Απρίλιο του 2019. Οι Αμερικανοί, που μέχρι τότε, συντόνιζαν την μάχη εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, δεν επέστρεψαν. Από τότε, ΗΠΑ και Ρωσία, επίσημα υιοθετούν πολιτική ουδετερό

''Arab Spring'' !!! 2013 ''Ελεύθερη'' Λιβύη ... Μια σύγχρονη εκδοχή των φυλάρχων της ερήμου και των οάσεων του 19ου αιώνα... Κόλαση ήταν για πολλές ώρες το βράδυ της περασμένης Πέμπτης η Τρίπολη, η πρωτεύουσα της Λιβύης. Αντιαεροπορικά, ρουκέτες, χειροβομβίδες, μυριάδες πυροβολισμοί με αυτόματα όπλα έκαναν τη νύχτα μέρα και σκόρπισαν πανικό στους κατοίκους. Ολμοι χτύπησαν το πολυτελές ξενοδοχείο πέντε αστέρων «Ράντισον Μπλου» και προκάλεσαν μικρή πυρκαγιά. Ξένοι διπλωμάτες, ξένοι επιχειρηματίες και ξένοι δημοσιογράφοι που αποτελούν τους συνήθεις ενοίκους του έτρεχαν πανικόβλητοι να σωθούν. Οι μάχες συνεχίστηκαν και την Παρασκευή. Συγκρούονταν δύο συμμορίες «πολιτοφυλακής» - η μία από την Τρίπολη, με την ονομασία Κοινή Δύναμη Ταχείας Επέμβασης, στην οποία έχει ανατεθεί η προστασία της λιβυκής πρωτεύουσας, και η άλλη από τη Μιζουράτα, την τρίτη πόλη της χώρας, με την ονομασία Ταξιαρχία Νοσούρ. Το κωμικοτραγικό είναι ότι και οι δύο αλληλ

Μετά την ανατροπή του Καντάφι, πολλές ένοπλες ομάδες αλλά και το Ισλαμικό Κράτος πολεμούν μεταξύ τους για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας Η Λιβύη πλήττεται από αστάθεια μετά την ανατροπή του  Μουαμάρ Καντάφι  τον Οκτώβριο του 2011. Καθεμία από τις πολυάριθμες πολιτοφυλακές ελέγχει ένα τμήμα της χώρας ενώ οι διαδοχικές κυβερνήσεις αδυνατούν να επιβάλουν την εξουσία τους. Το BBC επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούν αυτή την υπό διάλυση χώρα. Ποιος έχει τον έλεγχο στη Λιβύη; Κανένας - και αυτό είναι το πρόβλημα. Δρουν πάμπολλες ένοπλες ομάδες - ως και 1.700 - με διαφορετικούς στόχους η καθεμία. Αλλά κοινός παρονομαστής είναι τα χρήματα και η εξουσία. Στη διάρκεια της εξέγερσης κατά του Καντάφι, οποιοσδήποτε κρατούσε όπλο κέρδιζε τον σεβασμό και μερικοί θέλησαν όχι μόνο να συνεχιστεί αυτό αλλά και να πάρουν τον έλεγχο περιοχών και να επιβάλουν τη θέλησή τους. Μερικοί από αυτούς είναι ισλαμιστές, άλλοι αυτονομιστές και ά