Leo 2A4 & Marder 1A3, το άρμα M1A1 Abrams… και τα ελληνικά ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Leopard-2HEL της ΧΧΙΙΙ
Με την ευκαιρία στρατιωτικής παρέλασης που διεξήχθη τις 5 Οκτωβρίου στην Τζακάρτα, την πρωτεύουσα της Ινδονησίας, όπου και για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν άρματα μάχης Leopard 2A4 και τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) Marder 1A3 η γερμανική Rheinmetall ανακοίνωσε στις 13 Νοεμβρίου τη σύναψη σχετικής σύμβασης με την ασιατική χώρα.
Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ–ISDA)
Σύμφωνα λοιπόν με την ανακοίνωση της γερμανικής εταιρίας τον Δεκέμβριο του 2012 η Ινδονησία ανέθεσε στη Rheinmetall σύμβαση για την προμήθεια διαφόρων τύπων ερπυστριοφόρων τεθωρακισμένων οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων πυρομαχικών και λογιστικής υποστήριξης συνολικού ύψους 216 εκατ. ευρώ.
Η σύμβαση, που μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των νομικών διαδικασιών έχει τεθεί πλέον σε πορεία υλοποίησης περιλαμβάνει την προμήθεια 103 αρμάτων μάχης Leopard 2A4 που έχουν υποστεί γενική επισκευή και εκσυγχρονισμό, 42 τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης Marder 1A3 που έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό, 11 τεθωρακισμένων οχημάτων περισυλλογής και μηχανικού, βιβλιογραφίας, εξοπλισμού εκπαίδευσης και λογιστικής υποστήριξης, καθώς και πυρομαχικών μάχης και ασκήσεων. Οι παραδόσεις των οχημάτων στην Ινδονησία, που πλέον γίνεται η 18η χώρα χρήστης των αρμάτων μάχης Leopard 2, θα γίνουν τη διετία 2014-2016.


Τέλος, στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι σήμερα σε υπηρεσία βρίσκονται 3.600 άρματα μάχης Leopard 2 σε χερσαίες δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, και ότι εκ των 2.125 αρμάτων Leopard 2A4 που κατασκευάστηκαν συνολικά, τα 977 που κατέληξαν σε υπηρεσία στους στρατούς της Γερμανίας και της Ολλανδίας, κατασκευάστηκαν στις εγκαταστάσεις της Rheinmetall στο Κίελο της Γερμανίας (όπου έδρευε η MaK).
Μερικές παρατηρήσεις με ελληνικό ενδιαφέρον
Η πώληση των 103 αρμάτων μάχης Leopard 2A4 στην Ινδονησία αποτελεί έμπρακτη απόδειξη ότι τα γερμανικά αποθέματα έχουν κάθε άλλο παρά εξαντληθεί όπως μέχρι σήμερα εκτιμάτο. Όμως το πόσα άρματα του τύπου παραμένουν ακόμη διαθέσιμα είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστεί όπως επίσης και αν συνεχίζουν να ανήκουν στην ιδιοκτησία του γερμανικού δημοσίου. Καθώς από την ανακοίνωση τύπου της Rheinmetall συνάγεται ότι πωλητής τόσο των αρμάτων μάχης όσο και των ΤΟΜΑ φαίνεται να είναι η εταιρία η οποία τα αγόρασε από το γερμανικό δημόσιο.
Κατά συνέπεια ένα ενδιαφέρον ερώτημα που θα έπρεπε να ενδιαφέρει και το ελληνικό δημόσιο είναι πόσα άραγε άρματα μάχης Leopard 2A4 απομένουν ακόμη διαθέσιμα και υπό ποιους οικονομικούς όρους;
Σε κάθε περίπτωση είναι εμφανές ότι η Γερμανία με μία συστηματική πολιτική πώλησης των αποθεμάτων των Leopard 2 αλλά και των Marder αποκτά πρόσβαση σε νέες αγορές στις οποίες μελλοντικά και μάλιστα σε βάθος χρόνου, η γερμανική βιομηχανία θα έχει αποκτήσει προβάδισμα έναντι του ανταγωνισμού. Παράλληλα, στο μεσοδιάστημα η υποστήριξη με τη μορφή της παραγωγής ανταλλακτικών αλλά και εκσυγχρονισμών αντιπροσωπεύει σημαντικό βιομηχανικό έργο που διατηρεί σε λειτουργία την εφοδιαστική αλυσίδα.
Με αυτή λοιπόν τη διαδικασία που όχι μόνο αξιοποιεί υλικό που έχει παροπλιστεί αλλά δημιουργεί και πιθανές μελλοντικές ευκαιρίες η γερμανική βιομηχανία αντιμετωπίζει την κατάρρευση της πάλαι ποτέ ισχυρής εσωτερικής αγοράς η οποία δεκαετίες πριν αποτέλεσε το εφαλτήριο για την ανάπτυξη της του τόσο οικονομικά όσο και τεχνολογικά.
Η δεύτερη διαπίστωση που μπορεί να γίνει είναι το πόσο «κοντόφθαλμη» ήταν η πολιτική της ελληνικής πλευράς, που την εποχή των «παχέων αγελάδων» ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕ από τη Γερμανία την παραχώρηση περισσοτέρων αρμάτων μάχης Leopard 2A4 ως ενδιάμεση λύση ώστε να ομογενοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό το αρματικό της δυναμικό.
Υπενθυμίζεται, ότι στο πλαίσιο της αποκαλούμενης «ενδιάμεσης λύσης» η χώρα προμηθεύτηκε από το γερμανικό δημόσιο 183 Leopard 2A4 στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας και μάλιστα εκ των υστέρων, δηλαδή μετά την ανάθεση της μεγα-σύμβασης για την προμήθεια των 170 Leopard 2HEL. Παράλληλα στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας αποκτήθηκαν δωρεάν και 150 άρματα μάχης Leopard 1A5.
Παρά το γεγονός ότι η ελληνική σύμβαση για τα Leopard 2HEL ουσιαστικά συντήρησε στη ζωή τη γερμανική βιομηχανία χερσαίων τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης, σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο για αυτή, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι η ελληνική πλευρά ουδέποτε αξιολόγησε τη δυναμική της σε αυτή τη διάσταση ούτε έκανε συστηματική προσπάθεια να την εκμεταλλευθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Όμως το ίδιο «κοντόφθαλμη» εμφανίζεται να είναι σήμερα και η πολιτική που ακολουθείται από τη χώρα μας στην προμήθεια αρμάτων μάχης M1A1 Abrams με δωρεάν παραχώρηση από τα αποθέματα του Στρατού των ΗΠΑ. Αρχικά το πρόγραμμα αφορούσε την προμήθεια 400 αρμάτων του τύπου αλλά οι πρόσφατες πληροφορίες αναφέρουν ότι υπό μελέτη βρίσκεται η προμήθεια μόνο 90 μονάδων, που, αν υλοποιηθεί, επαρκούν μόνο για τον εξοπλισμό δύο επιλαρχιών μέσων αρμάτων (ΕΜΑ) που πιθανά θα είναι οι οργανικές ΕΜΑ της εδρεύουσας στο Λιτόχωρο XXIV Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας «1ο Σύνταγμα Ιππικού – Φλώρινα».
Για την προμήθεια των Abrams έχουν ήδη γραφεί πάρα πολλά και για λόγους οικονομίας χώρου δεν θα τα επαναλάβουμε εδώ με μόνη εξαίρεση τα ακόλουθα.



 Καθώς το άρμα μάχης αποτελεί για τις χερσαίες δυνάμεις κύριο οπλικό σύστημα που θα πρέπει να διατηρείται στη μέγιστη δυνατή επιχειρησιακή ετοιμότητα είναι αυτονόητο ότι η ένταξη σε υπηρεσία ενός νέου τύπου συνεπάγεται τη δημιουργία της αναγκαίας υποδομής τεχνικής και λογιστικής υποστήριξης και εκπαίδευσης. Αυτό το δεδομένο εγείρει το βασικό ερώτημα, κατά πόσο «ανταποδοτική» σε βάθος χρόνου θα αποδειχθεί η προμήθεια ΜΟΝΟ 90 Abrams αφού ούτως ή άλλως θα πρέπει να δημιουργηθεί εκ του μηδενός η υποδομή για την τεχνική και λογιστική υποστήριξη τους αλλά και την ατομική, τεχνική και τακτική εκπαίδευση του προσωπικού τους;
>Είναι ευκόλως αντιληπτό ότι η προμήθεια 400 αρμάτων μάχης την παρούσα περίοδο θα έχει σοβαρές πολιτικές «παρενέργειες» τόσο σε εσωτερικό όσο και εξωτερικό επίπεδο. Στο εσωτερικό η κυβέρνηση πιθανότατα θα «στριμωχθεί» πολιτικά αφού θα κατηγορηθεί από την αντιπολίτευση ότι προχωρά στην υλοποίηση αμυντικών προγραμμάτων τη στιγμή που περικόπτονται μισθοί και συντάξεις.
Σε εξωτερικό επίπεδο, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι αυτονόητο ότι η υλοποίηση της συγκεκριμένης προμήθειας θα προκαλέσει την ισχυρή αντίδραση οικονομικών και βιομηχανικών (ιδιαίτερα των γερμανικών που μετά την παραγγελία των Leopard 2HEL και την απόκτηση των Leopard 2A4 σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό Leopard 1A5 είχε επιτύχει την «έξωση» της αμερικανικής βιομηχανίας από την ελληνική αγορά) αλλά κυρίως πολιτικών συμφερόντων που φυσικά επιθυμούν την «ανακύκλωση» των οικονομικών πόρων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Φυσικά όλα τα παραπάνω, όπως και η σαφώς υπάρχουσα πολιτική διάσταση της παραχώρησης των αμερικανικών αρμάτων θα πρέπει να συνυπολογιστούν και συνεκτιμηθούν σε βάθος, αλλά σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα της χώρας να λαμβάνει αποφάσεις με κύριο γνώμονα το εθνικό της συμφέρον δεν είναι συζητήσιμο, ούτε κρίσιμες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται με γνώμονα το αποκαλούμενο πολιτικό κόστος.



Εν ολίγοις, υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος, ότι η πρόκληση αναστάτωσης θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τη υποβολή αιτήματος συνδρομής από τον βασικό μας προμηθευτή με συμβολικό τίμημα και βιομηχανικό έργο που θα εκτελέσει και η ελληνική βιομηχανία, ώστε το όλο σχέδιο να είναι συμβατό με τις προσπάθειες στο οικονομικό πεδίο.
>Σήμερα επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ ο Ελληνικός Στρατός αλλά και στο σύνολο τους οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να προσδιορίσουν σε βάθος χρόνου τις οροφές αλλά και τα κύρια επιχειρησιακά χαρακτηριστικά των κύριων οπλικών συστημάτων συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των αρμάτων μάχης. Οι παράμετροι δεν θα πρέπει να είναι μόνο επιχειρησιακοί, αλλά και ανθρώπινοι (διαθεσιμότητα και ποιότητα ανθρώπινου δυναμικού), τεχνολογικοί, βιομηχανικοί και οικονομικοί.
Ο προσδιορισμός αυτός θα αποτελέσει σημαντικό βοήθημα στην ελληνική πλευρά ώστε να καταρτίσει τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό της και στη βάση αυτού να προχωρήσει στην προμήθεια των οπλικών συστημάτων που απαιτούνται, είτε αυτά είναι νέας κατασκευής είτε προέρχονται από τη δευτερογενή αγορά (στην περίπτωση αυτή μήπως θα έπρεπε να καταγραφούν και πόσα άρματα μάχης Leopard 1A5 είναι διαθέσιμα από ποιες πηγές και με ποιους όρους;).



 Τέλος αναφορά θα πρέπει να γίνει και στα ΤΟΜΑ Marder.
Ως γνωστόν, στο παρελθόν, σε πολλές περιπτώσεις προσφέρθηκαν στη χώρα μας (ακόμα και υπό καθεστώς χρονομερισματικής μίσθωσης), αλλά τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο ουσιαστικά αποφεύχθηκε η σε βάθος αξιολόγηση των προσφορών, καθώς θεωρούνταν ως αντίπαλο δέος του προγράμματος προμήθειας των 420 ΤΟΜΑ BMP-3M.
Αυτό μπορεί να ίσχυε σε πολιτικό ή εμπορικό επίπεδο αλλά αφορά μόνο τους άμεσα ενδιαφερόμενους και όχι τον Ελληνικό Στρατό. Συνυπολογιζόμενων των αναγκών του Ελληνικού Στρατού (ο οποίος ακόμη και σήμερα δεν διαθέτει ΤΟΜΑ ενώ τη δεκαετία του 1970 με την προμήθεια των 100 γαλλικών AMX-10P και τη συγκρότηση Ταγμάτων Τεθωρακισμένου Πεζικού – ΤΤΠ ήταν από τους πρωτοπόρους στον τομέα) η προσπάθεια εισαγωγής και των δύο τύπων ΤΟΜΑ (BMP-3M και Marder 1A3) θα έπρεπε να είναι η ακολουθητέα επιλογή.



Έτσι το Πεζικό του Ελληνικού Στρατού το οποίο αντιμετωπίζει σημαντικότατο κενό στην κατηγορία των τεθωρακισμένων οχημάτων (τα ΤΟΜΠ M113A1/-A2 που χρησιμοποιούνται σήμερα έχουν μικρότερο βαθμό τακτικής κινητικότητας από τα Leopard 2HEL/-2A4 και Leopard 1A5 με τα οποία συνιστούν επιχειρησιακό διώνυμο, χαμηλό επίπεδο προστασίας του επιβαίνοντος προσωπικού, ενώ ταυτόχρονα καταγράφεται παρατεταμένη και ανεξήγητη αδιαφορία για τον εκσυγχρονισμό τους που θα μπορούσε να θεραπεύσει σε κάποιο βαθμό αυτές τις αδυναμίες) θα μπορούσε να το καλύψει εν μέρει ή εν όλω (εφόσον ένα ή και τα δύο προγράμματα υλοποιούνταν).
Σε σχέση πάντως με τα Leopard 2A4 η κατάσταση σε ότι αφορά τη διαθεσιμότητα των Marder είναι πιο εύκολο να εκτιμηθεί αφού από τα 2.100 οχήματα που είχε σε υπηρεσία ο Στρατός της Γερμανίας σήμερα διατηρεί σε υπηρεσία περί τα 500 (εκ των οποίων τα 109 είναι της έκδοσης -1A5) ενώ 280 οχήματα έχουν πωληθεί στη Χιλή και 42 στην Ινδονησία.
Φυσικά εδώ θα πρέπει να επαναλάβουμε το αυτονόητο: η ύψιστη προτεραιότητα θα πρέπει να αποδοθεί στη μεγιστοποίηση της διαθεσιμότητας και της επιχειρησιακής ικανότητας των ήδη εν υπηρεσία οπλικών συστημάτων. Όμως η «συσσώρευση» οπλικών συστημάτων που η διαθεσιμότητα και η επιχειρησιακή τους αξιοποίηση είναι χαμηλή αφενός αναλίσκει πολύτιμους και δυσεύρετους πλέον οικονομικούς πόρους για την προμήθεια τους και αφετέρου αυξάνει το λειτουργικό κόστος χωρίς το ανάλογο επιχειρησιακό αποτέλεσμα.



Οι οπαδοί των «εύκολων» λύσεων διαβάζοντας τα παραπάνω πιθανότατα να εξάγουν βεβιασμένα και λανθασμένα συμπεράσματα σε ότι αφορά την καταλληλότητα ή μη ή την αποδοχή ή μη του άλφα ή βήτα οπλικού συστήματος.
Ο σκοπός όμως του σημειώματος δεν είναι αυτός. Με τη συσσωρευμένη εμπειρία και γνώση του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος οι αποφάσεις που αφορούν την προμήθεια οπλικών συστημάτων (και γενικότερα αμυντικού υλικού) θα πρέπει πλέον να λαμβάνονται στη βάση των επιχειρησιακών και τεχνικών απαιτήσεων (αρμοδιότητα των Επιτελείων), των πολιτικών και οικονομικών δεδομένων και συσχετισμών (αρμοδιότητα της κυβέρνησης) αλλά ταυτόχρονα και της κατάστασης και των εξελίξεων στην εγχώρια και κυρίως την παγκόσμια αεροδιαστημική και αμυντική βιομηχανία και αγορά.
ΠΗΓΗ
Ο λύκος κι αν εγέρασε. Έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ξεκίνησε αιφνιδιαστικά η Τουρκία 
ΕΛΛΑΔΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ:Ένας χάρτης με τη μισή Ελλάδα !
Νέα Δομή Δυνάμεων 
Νέο, δυσοίωνο περιβάλλον για τον Ελληνισμό
Τουρκική πολεμική βιομηχανία: Kοσμογονία!
IDEF 2013: αιγυπτιακό συμβόλαιο ANKA τον Ιούνιο
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/11/idef-2013-egypt-anka/
IDEF 2013: Roketsan SMM
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/12/idef-2013-roketsan-smm/
IDEF 2013: δοκιμή Cirit από ΕΚ635
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/11/idef-2013-cirit-ec635/
IDEF 2013: γερμανο-τουρκική συμφωνία για νέο όπλο υποβρυχίων
Τα τουρκικά Type 214 θα εξοπλιστούν με βλήμα IDAS 
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/13/idef-2013-idas/
IDEF 2013: επίδειξη T-129
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/08/idef-2013-επίδειξη-t-129/
IDEF 2013: ΤΑΙ cockpit
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/08/idef-2013-tai-cockpit/
IDEF 2013: Kaplan STA-Px
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/07/idef-2013-kaplan-sta-px/
IDEF 2013: FNSS και Otokar
https://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/08/idef-2013-fnss-και-otokar/
IDEF 2013: «τουρκικό εθνικό μαχητικό»
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/11/idef-2013-ntuf/
Otokar Ural και Cobra 2
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/04/otokar-ural-και-cobra-2/
Νέο τουρκικό ΤΟΜΑ TulPar
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/04/otokar-ifv-tulpar/
Otokar TulPar (2)
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/04/otokar-tulpar-2/
IDEF 2013: «αναγέννηση» R-27T
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/10/idef-2013-αναγέννηση-r-27t/
IDEF 2013: Vestel Karayel
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/07/idef-2013-vestel-karayel/
IDEF 2013: Vestel Bora
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/11/idef-2013-vestel-bora/
IDEF 2013: Συνεργασία Aselsan-Thales
http://ptisidiastima.wordpress.com/2013/05/09/idef-2013-aselsan-thales/
Γιατί η Ελλάδα δεν μειονεκτεί έναντι της Τουρκίας 
TOYΡΚΙΑ-Αιγαίο. " 'Αλωση " μέσω έρευνας-διάσωσης
Οι επιπτώσεις την οικονομικής κρίσης στον αμυντικό σχεδιασμό 
Νεο-Οθωμανική Ελλάδα: Μύθος ή Πραγματικότητα; 
ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ:Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ! 
 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ: "Νέα δομή"Η σημασία της εθνικής στρατηγικής έναντι της Τουρκίας

Μετά τον Ερντογάν τι;

ΤΟΥΡΚΙΑ-ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ: '' - Only three defense programs left for co-production with foreign partners ...''
ΑΟΖ
Αμερικανικός διπλωματικός «γκανγκστερισμός» -ΥΠΟ ΕΜΜΕΣΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΥΩΤΗΣ (καθηγητής Οικονομικών Επιστημών, Παν. Μέριλαντ) «Να ξεφύγουμε από το φοβικό σύνδρομο για την ΑΟΖ»
ΤΟΥΡΚΙΑ: ... '' Τα μα μα και τα σα μάσατα ''
ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ : «Οποιος δεν έχει κρίση, αφήνεται στο έλεος άλλων»...
Στα επικίνδυνα νερά της ΑΟΖ η Αθήνα ...
Στην Πόλη... στην Πόλη
Μια «καλοστημένη» παράσταση;